Wydawca treści
Łowiectwo
P7170059.JPG
gospodarka łowiecka 1.jpg
gospodarka łowiecka 3.jpg
P9250054.JPG
Zasadność funkcjonowania łowiectwa jest oczywista. Zmiany środowiska w tym środowiska leśnego dokonane przez człowieka zniekształciły lub zlikwidowały naturalne mechanizmy regulacyjne w populacjach dzikich zwierząt.
Podstawowym zadaniem łowiectwa jest zastąpienie tych mechanizmów działaniami zgodnymi z najlepszą wiedzą i możliwościami człowieka. Oczywiście nie bez znaczenia jest kultywowanie tradycji i zwyczajów myślistwa nierozerwalnie towarzyszącego człowiekowi od niepamiętnych czasów.
Samorzutny rozwój populacji dzikich zwierząt na terenach gospodarczo przekształconych wywołuje szereg negatywnych konsekwencji. Nastąpić może wzmożony rozwój chorób zakaźnych i ogólne pogorszenie kondycji populacji. Najbardziej jednak dotkliwe i namacalne jest występowanie nadmiernych szkód w uprawach rolnych i leśnych.
Ważne jest aby te szkody utrzymać na niewielkim gospodarczo znośnym poziomie.
Dążymy do tego poprzez:
- poprawę naturalnych warunków bytowania zwierzyny / np. poletka żerowe, zgryzowe, zagospodarowanie łąk śródleśnych itp. /,
- dokarmianie zwierzyny w lesie w okresach nasilenia szkód i braku pokarmu naturalnego,
- utrzymywanie pasów zaporowych / pokarmowych / na głównych ciągach zwierzyny,
- regulowanie liczebności i struktury populacji zwierzyny,
- ochronę mechaniczną i chemiczną upraw rolnych i leśnych.
Wszyscy powinniśmy sobie zdawać sprawę, że dzikie zwierzęta są niezbędnym elementem środowiska naturalnego i należy wypracować satysfakcjonujące większość stron / rolnicy, leśnicy, myśliwi, ekolodzy / zasady gospodarowania populacjami tych zwierząt.
Nadleśnictwa Zamrzenica zarządza Ośrodkiem Hodowli Zwierzyny Lasów Państwowych w skład którego wchodzą dwa obwody łowieckie leśne, wyłączone z wydzierżawienia. Są to obwód nr 46 „Zamrzenica" o powierzchni 17505 ha, w tym 10799 ha lasów oraz obwód nr 29 „Wierzchlas" o powierzchni 12249 ha, w tym 8035 ha lasów. OHZ posiada własną bazę noclegową.
Nadleśnictwo Zamrzenica położone jest w północno-zachodniej części województwa kujawsko-pomorskiego na południowym skraju dużego kompleksu leśnego Borów Tucholskich. Obszar nadleśnictwa obfituje w niezliczoną ilość dużych i małych zbiorników oraz cieków wodnych nadających niepowtarzalny malowniczy charakter otaczającym lasom. Szczególne znaczenie dla tego terenu nadleśnictwa ma Zalew Koronowski, otoczony w większości lasami tworzy kilkudziesięcio-kilometrową malowniczą linię brzegową.
W tym dobrze zachowanym środowisku przyrodniczym nie brakuje też zwierzyny łownej a przede wszystkim króla borów - jelenia szlachetnego.
Od dziesięcioleci polowanie na terenie OHZ na jelenie byki dostarczało myśliwym krajowym i zagranicznym wielu emocji.
Na terenie OHZ LP Nadleśnictwa Zamrzenica pozyskany został niejeden medalowy wieniec jelenia byka
Najnowsze aktualności
O PRZYSZŁOŚCI REZERWATU
O PRZYSZŁOŚCI REZERWATU
Rezerwat Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego w Wierzchlesie to najstarszy rezerwat przyrody w Polsce i jeden z najstarszych w Europie. Niepowtarzalny, wręcz mistyczny klimat tzw. świętego gaju przyciągał tysiące odwiedzających. Turystów nie była w stanie zniechęcić nawet niewyobrażalna liczba komarów, które upodobały sobie to miejsce.
Cisy szybko stały się jedną z głównych atrakcji turystycznych Borów Tucholskich. Nie tylko przez wzgląd na wyjątkowy klimat i niezwykle malownicze położenie rezerwatu w sąsiedztwie jeziora Mukrz, ale także z powodu twórczości Leona Wyczółkowskiego. To właśnie on nazywał rezerwat „świętym gajem”, a jego prace – tworzone w Wierzchlesie – podziwiano i w Polsce, i na wystawach zagranicznych. Za sprawą Wyczółkowskiego o tutejszych cisach usłyszał cały świat.
Cis pospolity (Taxus baccata), który jest głównym przedmiotem ochrony w rezerwacie, to niejedyna jego wizytówka. Są nią też kilkusetletnie sosny, niestety w większości już martwe.
Z każdym rokiem rozpad tych ogromnych drzew postępuje. Skutkiem tego jest stale rosnące zagrożenie bezpieczeństwa. To właśnie dlatego w trosce o bezpieczeństwo ludzi, w 2019 roku podjęto decyzję o zamknięciu rezerwatu dla zwiedzających.
10 lipca br. spotkaliśmy się w izbie edukacyjnej we Wierzchlesie z przedstawicielami RDOŚ w Bydgoszczy oraz RDLP w Toruniu aby przedyskutować temat przyszłości rezerwatu
i określić nasze dalsze działania w tym cennym obiekcie przyrodniczym. Wspólnie przyjęliśmy, że konieczne będzie opracowanie ekspertyz aktualnego stanu rezerwatu wraz z proponowanymi kierunkami działań ochronnych. Takie opracowania będą podstawą do aktualizacji planu ochrony rezerwatu.
W oparciu o lustrację terenową wspólnie potwierdziliśmy, że przewracające się potężne drzewa i spadające konary stanowią ogromne zagrożenie. Wyznaczona ścieżka, z której wcześniej korzystali zwiedzający jest w tej chwili niedostępna.
Ewentualne udostępnienie rezerwatu dla zwiedzających wiązałaby się podjęciem zbyt radykalnych działań (cięć), które w sposób nienaturalny zmieniłyby wyjątkowy charakter obiektu. W związku z tym ustaliliśmy, że w obecnej sytuacji prawnej w kwestii bezpieczeństwa nie można udostępniać rezerwatu do zwiedzania a jedyną rozsądną i akceptowalną alternatywą na przyszłość jest zmiana przepisów prawa w tym zakresie.
