Wydawca treści Wydawca treści

Zasoby leśne

Szatę leśną nadleśnictwa tworzą głównie bory sosnowe i mieszane. Zachowane są tu również lasy liściaste, zwłaszcza na stromych zboczach rzeki Brdy i Zalewu Koronowskiego. Lesistość terenu w zasięgu administracyjnym Nadleśnictwa Zamrzenica wynosi 30 %.

O charakterze tutejszych lasów decydują warunki siedliskowe. Głównym typem siedliskowym lasu jest Bór świeży (40%) odpowiadający lasom sosnowym z niewielkim (ok. 5%) udziałem gatunków liściastych głównie brzozy. Istotny udział ma Bór Mieszany świeży (27,3%) odpowiadający lasom sosnowym z większym (ok. 30%) udziałem gatunków liściastych głównie dębu. Podobne znaczenie ma też Las Mieszany świeży (23,3%) gdzie możemy spodziewać się lasów z dużym (ok. 50%) udziałem gatunków liściastych głównie dębu i buka. Pozostałe typy siedliskowe lasu nie przekraczają swym udziałem jednostkowym 5% progu.                

W nierozerwalnym związku z określonymi warunkami siedliskowymi pozostaje skład gatunkowy lasów nadleśnictwa. Gatunkiem zdecydowanie dominującym jest sosna pospolita mająca niewielkie wymagania co do żyzności gleb. Jej udział wynosi 90,70 %. Dalej dąb szypułkowy i bezszypułkowy – 3,67 %, brzoza brodawkowata – 2,75%, Olsza czarna – 1,59 %, świerk pospolity – 0,47 %. Udział jednostkowy innych gatunków nie przekracza  0,4 %.                          

Taki układ jest przede wszystkim wynikiem występowania określonych siedlisk, ale nie bez znaczenia jest tu gospodarka leśna w przeszłości prowadząca do powstawania często jednogatunkowych drzewostanów sosnowych nierzadko na glebach wystarczająco żyznych dla drzew liściastych. 

Drzewostany w statystyce:

  • Powierzchnia ogólna -  20783 ha.
  • Powierzchnia leśna -19407 ha
  • Zapas drewna ogółem   -  5838 tys. m3
  • Zapas średnio na 1 ha -  309 m3
  • Średni wiek -  68 lat
  • Powierzchnia nowozakładanych upraw rocznie - 198 ha

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Mała retencja

Mała retencja

"Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych"

Nazwa projektu: Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych

Zrealizowany w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 działanie 2.1 Adaptacja do zmian klimatu z zabezpieczeniem i zwiększeniem odporności na klęski żywiołowe, w szczególności katastrofy naturalne odraz monitoring środowiska

Okres realizacji: 2016-2023 r.

Beneficjent: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe
przy wsparciu Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych jako jednostki realizującej projekt (JRP)

Cel projektu: wzmocnienie odporności na zagrożenia związane ze zmianami klimatu w nizinnych ekosystemach leśnych.

Cele uzupełniające:
•    odbudowa cennych ekosystemów naturalnych, a tym samym pozytywny wpływ na ochronę różnorodności biologicznej;
•    ocena skutków przyrodniczych wykonywanych zadań realizowana poprzez prowadzenie monitoringu porealizacyjnego wybranych zadań adaptacyjnych.

Podejmowane działania były ukierunkowane na zapobieganie powstawaniu lub minimalizację negatywnych skutków zjawisk naturalnych takich jak: niszczące działanie wód wezbraniowych, powodzie i podtopienia, susza i pożary.


W ramach projektu realizowane zostały inwestycje związane z:
•    budową, przebudową, odbudową i poprawą funkcjonowania zbiorników małej retencji, wraz z niezbędną infrastrukturą umożliwiającą czerpanie wody do celów przeciwpożarowych przez jednostki PSP;
•    budową, przebudową, odbudową i poprawą funkcjonowania małych urządzeń piętrzących w celu spowolnienia odpływu wód powierzchniowych oraz ochrony gleb torfowych;
•    adaptacją istniejących systemów melioracyjnych do pełnienia funkcji retencyjnych z zachowaniem drożności cieku dla ryb;
•    przeciwdziałaniem nadmiernej erozji wodnej – np. poprzez zabezpieczanie brzegów i stoków;
•    przebudową i rozbiórką obiektów hydrotechnicznych niedostosowanych do wód wezbraniowych (mostów, przepustów, brodów).

O oddziaływaniu obiektów retencyjnych decyduje nie ich wielkość, ale liczba urządzeń w zlewni, co przekłada się na ich efektywność na dużą skalę. Budowane były w większości małe obiekty/budowle o prostej konstrukcji z zastosowaniem materiałów naturalnych. Ponieważ obiekty te spełniają głównie funkcje ekologiczne – z założenia są przyjazne dla środowiska. Wszystkie projektowane budowle zostały dostosowane do lokalnych warunków przyrodniczo-krajobrazowych, w tym w taki sposób, aby umożliwić swobodne przemieszczanie się organizmów wodnych.


Efekty

Za najistotniejszy, mierzalny efekt projektu uznano przede wszystkim retencjonowanie wody. Nie mniej ważny jest również wpływ małej retencji na ochronę przyrody: zbiorniki powstałe w ramach projektu nie tylko przyczyniają się do poprawy bilansu wodnego i uwilgotnienia siedlisk leśnych, lecz także stały się ważną ostoją wodnej fauny i flory, służą jako wodopoje dla leśnych zwierząt i pełnią funkcje biofiltrów.

Osiągnięte wskaźniki:

objętość retencjonowanej wody: 2 544 674,61 mln m³
pojemność obiektów małej retencji: 3 985 194,74 mln m³
liczba obiektów piętrzących wodę lub spowalniających jej odpływ: 1 349 szt.


Wartość projektu

Całkowity koszt realizacji projektu: 246 495 660,08 zł

Kwota wydatków kwalifikowalnych: 191 222 163 zł

Kwota dofinansowania z funduszy europejskich: 162 538 838,55 zł