Wydawca treści
Granice, podział na ekosystemy
Wyjątkowość stanowiska cisów w Wierzchlesie przyczyniła się do tego, że pierwsza wzmianka o jego ochronie pochodzi już z 1827 r Duże zasługi w dalszej ochronie miał miejscowy nadleśniczy - H. Bock, którego mogiła znajduje się na terenie rezerwatu.
Z prawnego punktu widzenia, rezerwat przyrody utworzony został dopiero w 1900 r. przez władze pruskie (jako rezerwat częściowy) i miał początkowo powierzchnię 18,48 ha. W 1920 r władze polskie objęły ten obiekt ścisłą ochroną. W 1956 r. ustalono nowe granice rezerwatu, w ramach którego podlegał obszar leśno- ląkowy, o powierzchni 36,7 ha oraz wraz z roślinnością szuwarową, o powierzchni 44,2 ha (łącznie -80,9 ha). W 1978 r. rezerwat ponownie powiększono - 89,6 ha (taką powierzchnię wykazały pomiary geodezyjne z 1996r.; fot.2) W związku ze zrealizowanymi pracami w ramach projektu „Ochrona puli genowej naturalnej populacji cia na terenie Nadleśnictwa Zamrzenica w Borach Tucholskich”, doszło w 2007 r. do kolejnego powiększenia do 116,9 ha. Mimo iż jest to rezerwat leśny, ponad 70% jego powierzchni stanowią tereny wodno-błotne (jezioro Mukrz i torfowiska).
Tekst: Jarosław Pająkowski
Projekt: Ochrona przyrody oraz ukierunkowanie ruchu turystycznego na obszarach cennych przyrodniczo
na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu
Najnowsze aktualności
Reintrodukcja Sokoła Wędrownego
Reintrodukcja Sokoła Wędrownego
W dniu 4 maja w ramach Programu Restytucji Sokoła Wędrownego (Falco peregrinus peregrinus) w Polsce młode sokoły wędrowne po raz kolejny były wsiedlane na terenie Nadleśnictwa Zamrzenica.
Tym razem trzy młode osobniki tego rzadkiego gatunku zapewniło Stowarzyszenie Na Rzecz Dzikich Zwierząt „Sokół”. Nadleśnictwo udostępniło lokalizację, w której w ubiegłym roku wsiedlane były sokoły zakupione ze środków Lasów Państwowych, oraz zapewniło opiekę nad tegorocznymi ptakami
Sokoły zostały zaobrączkowane obrączkami ornitologicznymi oraz obserwacyjnymi, pozwalającymi w przyszłości śledzić ich losy, i umieszczone w specjalnym gnieździe adaptacyjnym. Przez najbliższe 2 tygodnie ptaki będą znajdowały się we wspomnianym gnieździe, gdzie będą codziennie dokarmiane karmą dostarczaną specjalną windą.
Po tym czasie gniazdo zostanie otwarte a sokoły rozpoczną naukę latania i polowania. Przez kolejne 3-6 tygodni pokarm nadal będzie dostarczany, do momentu osiągnięcia przez ptaki pełnej samodzielności. W ten sposób wspomagamy sokoły w ich początkach życia w naturze. Wyżej opisana metoda wsiedlania nosi nazwę oblotu. Dzięki prowadzonej od lat reintrodukcji sokoła wędrownego obecnie w Polsce mamy około 100 par tego gatunku. To ciągle jeszcze mało i gatunek nadal wymaga troski i specjalnej ochrony.
Od kilkudziesięciu lat wspólnymi siłami sokolników, myśliwych i leśników realizowany jest w Polsce program odbudowy i jego populacji.
