Widok zawartości stron Widok zawartości stron

REGULAMIN KORZYSTANIA Z SALI EDUKACYJNEJ WE WIERZCHLESIE

REGULAMIN KORZYSTANIA Z SALI  EDUKACYJNEJ

WE WIERZCHLESIE

 

Sala edukacyjna jest własnością Nadleśnictwa Zamrzenica.

  1. Sala edukacyjna może być użytkowana przez placówki oświatowe, grupy zorganizowane lub inne podmioty za zgodą Nadleśniczego Nadleśnictwa Zamrzenica pod nadzorem pracownika Nadleśnictwa Zamrzenica.
  2. Z sali edukacyjnej mogą korzystać osoby, które zgłoszą do Nadleśnictwa Zamrzenica rezerwację terminu zajęć, mailem na adres zamrzenica@torun.lasy.gov.pl lub osobiście w biurze Nadleśnictwa Zamrzenica.
  3. Salę można użytkować w godz. 8:00-15:00 tylko w obecności pracownika Nadleśnictwa Zamrzenica w dni robocze.
  4. Rezerwacja sali edukacyjnej, powinna nastąpić najpóźniej na 5 dni roboczych przed planowaną datą zajęć.
  5. Rezygnacja z zajęć w Sali edukacyjnej powinna zostać zgłoszona pracownikowi Nadleśnictwa Zamrzenica nie później niż 2 dni przed rezerwacją.
  6. Pojemność sali wynosi 25 osób.
  7. Na terenie obiektu obowiązuje:
  • przestrzeganie zasad ВНР,
  • zachowanie czystości,
  • przestrzeganie obowiązujących przepisów przeciwpożarowych,
  • dbałość o wszystkie urządzenia i eksponaty,
  1. Za zniszczenia powstałe podczas korzystania z sali edukacyjnej odpowiada i ponosi odpowiedzialność (również materialną) opiekun wycieczki, rezerwujący, który jest zobowiązany do ciągłej obecności w czasie korzystania z sali.
  2.  W zakresie spraw nienormowanych niniejszym regulaminem decyzje podejmuje pracownik Nadleśnictwa Zamrzenica w uzgodnieniu z Nadleśniczym Nadleśnictwa Zamrzenica.

 

Numery telefonów:

- Numer alarmowy: 112

- Straż Pożarna: 998

- Policja: 997

- Pogotowie Ratunkowe: 999

      - Nadleśnictwo Zamrzenica: 52 334 11 75, 52 334 11 54

 

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

O PRZYSZŁOŚCI REZERWATU

O PRZYSZŁOŚCI REZERWATU

Rezerwat Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego w Wierzchlesie to najstarszy rezerwat  przyrody w Polsce i jeden z najstarszych w Europie. Niepowtarzalny, wręcz mistyczny klimat tzw. świętego gaju przyciągał tysiące odwiedzających. Turystów nie była w stanie zniechęcić nawet niewyobrażalna liczba komarów, które upodobały sobie to miejsce.

Cisy szybko stały się jedną z głównych atrakcji turystycznych Borów Tucholskich. Nie tylko przez wzgląd na wyjątkowy klimat i niezwykle malownicze położenie rezerwatu w sąsiedztwie jeziora Mukrz, ale także z powodu twórczości Leona Wyczółkowskiego. To właśnie on nazywał rezerwat „świętym gajem”, a jego prace – tworzone w Wierzchlesie – podziwiano i w Polsce, i na wystawach zagranicznych. Za sprawą Wyczółkowskiego o tutejszych cisach usłyszał cały świat.

Cis pospolity (Taxus baccata), który jest głównym przedmiotem ochrony w rezerwacie, to niejedyna jego wizytówka. Są nią też kilkusetletnie sosny, niestety w większości już martwe.
Z każdym rokiem rozpad tych ogromnych drzew postępuje. Skutkiem tego jest stale rosnące zagrożenie bezpieczeństwa. To właśnie dlatego w trosce o bezpieczeństwo ludzi, w 2019 roku podjęto decyzję o zamknięciu rezerwatu dla zwiedzających.
10 lipca br. spotkaliśmy się w izbie edukacyjnej we Wierzchlesie z przedstawicielami RDOŚ w Bydgoszczy oraz RDLP w Toruniu aby przedyskutować temat przyszłości rezerwatu
i określić nasze dalsze działania w tym cennym obiekcie przyrodniczym. Wspólnie przyjęliśmy, że konieczne będzie opracowanie ekspertyz aktualnego stanu rezerwatu wraz z proponowanymi kierunkami działań ochronnych. Takie opracowania będą podstawą do aktualizacji planu ochrony rezerwatu.

W oparciu o lustrację terenową wspólnie potwierdziliśmy, że przewracające się potężne drzewa i spadające konary stanowią ogromne zagrożenie. Wyznaczona ścieżka, z której wcześniej korzystali zwiedzający jest w tej chwili niedostępna.

Ewentualne udostępnienie rezerwatu dla zwiedzających wiązałaby się podjęciem zbyt radykalnych działań (cięć), które w sposób nienaturalny zmieniłyby wyjątkowy charakter obiektu. W związku z tym ustaliliśmy, że w obecnej sytuacji prawnej w kwestii bezpieczeństwa nie można udostępniać rezerwatu do zwiedzania a jedyną rozsądną i akceptowalną alternatywą na przyszłość jest zmiana przepisów prawa w tym zakresie.