Wydawca treści
Hodowla Lasu
To część działalności leśników, polegająca na wykonywaniu wszystkich prac koniecznych do założenia i pielęgnowania nowego pokolenia lasu. Hodowla lasu zaczyna się od zbioru nasion w specjalnie wybranych drzewostanach o najlepszej jakości.
Materiał sadzeniowy na potrzeby Nadleśnictwa dostarczany jest z własnej szkółki leśnej zlokalizowanej w obrębie Zamrzenica. Zaspokaja ona potrzeby Nadleśnictwa, innych jednostek oraz lokalnej ludności.
Powierzchnia ogólna szkółki wynosi 1112 ar., w tym produkcyjna 643,84 ar.
Corocznie produkuje się ok. 2,5 mln. szt. sadzonek, głównie na potrzeby własne i innych nadleśnictw oraz na sprzedaż dla odbiorców indywidualnych.
Głównie produkuje się na szkółce gatunki drzew lasotwórczych liściastych (dąb, buk, lipa, jawor, klon, brzoza, olsza,), iglastych (sosna, świerk, modrzew) oraz gatunki biocenotyczne (czereśnia ptasia, jabłoń dzika, grusza dzika,).
Nasiona do produkcji sadzonek po specjalnym przygotowaniu są wysiewane w szkółce leśnej, gdzie wyrastają z nich sadzonki. Sadzonki, które mogą być 1 roczne lub starsze ( nawet 3-4 letnie) są w szkółce poddane przez leśniczego szkółkarza, specjalnej opiece i pielęgnacji (odchwaszczanie, nawożenie, ochrona przed szkodnikami, podlewanie, itp.). Ze szkółki sadzonki, najczęściej wiosną lub ewentualnie jesienią są wysadzane na uprawach leśnych, czyli powierzchniach powstałych po wyrębie drzewostanu. Skład i sposób zakładania nowych upraw jest dostosowany do lokalnych warunków siedliska. Staramy się aby uprawy były jak najbogatsze i zróżnicowane gatunkowo.
Z uprawy, w przyszłości powstanie stary, dorodny las. Jednak aby tak się stało, leśnicy muszą „po drodze" wykonywać wiele prac pielęgnacyjnych, najpierw w uprawie (odchwaszczanie, czyszczenia wczesne), potem w młodniku (czyszczenia późne), w tyczkowinie (trzebieże wczesne), drągowinie i starszym drzewostanie (trzebieże późne ). Aby z uprawy powstał stary las, często kilka pokoleń leśników musi się tym lasem opiekować przez 100 a nawet więcej lat.
Najnowsze aktualności
Ochrona starolasów – nasza odpowiedzialność za przyszłość lasów
Ochrona starolasów – nasza odpowiedzialność za przyszłość lasów
Lasy Państwowe podejmują kolejne kroki w kierunku ochrony najcenniejszych przyrodniczo terenów leśnych. W centrum naszych działań znajdują się dziś starolasy – obszary o wyjątkowej wartości ekologicznej i przyrodniczej, które stanowią kluczowe siedliska dla wielu rzadkich gatunków roślin i zwierząt.
Trwają intensywne prace nad procesem wyznaczania lasów pod szczególną ochroną. Dziś w Dyrekcji Generalnej odbyło się spotkanie kierownictwa Lasów Państwowych i zastępców dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych ds. zrównoważonej gospodarki leśnej w sprawie propozycji LP dotyczących wzmocnienia ochrony leśnych zasobów przyrodniczych i wyznaczenia starolasów.
Jesteśmy świadomi potrzeby wyznaczenia starolasów, braliśmy udział w tworzeniu europejskich wytycznych definiujących starolasy i lasy pierwotne. W tej chwili takie lasy są identyfikowane w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Ta forma będzie funkcjonowała w Europie na równi z rezerwatami przyrody.
- Nasze działania są wieloetapowe i prace trwają na wszystkich szczeblach organizacji; od wytypowania i preselekcji lasów spełniających kryteria poprzez weryfikację terenową. Precyzowanie wyznaczonych terenów to żmudny proces terenowy – komentuje Jerzy Fijas, z-ca dyrektora ds. zrównoważonej gospodarki leśnej.
W ramach naszej strategii planujemy ograniczyć lub całkowicie wyeliminować pozyskiwanie drewna na 17% zarządzanej przez nas powierzchni leśnej, co obejmuje ponad 1,2 mln hektarów. Szczególną uwagę poświęcamy właśnie dziś starolasom, które wymagają dodatkowej ochrony, aby zachować ich unikalny charakter i kluczową rolę w ekosystemie.
Dlaczego starolasy są tak ważne?
Dojrzałe, stabilne i zgodne z siedliskiem drzewostany są kluczowe dla zachowania różnorodności biologicznej, regulacji klimatu oraz zapewnienia siedlisk dla licznych gatunków roślin, zwierząt i grzybów. Dlatego szczegółowo weryfikujemy w terenie wszystkie wskazane obszary, aby zapewnić ich optymalną ochronę.
Zachęcamy do śledzenia naszych działań i dzielenia się opiniami.
W dobie zmian klimatu ochrona starolasów to wspólna odpowiedzialność za przyszłość lasów Europy.