Asset Publisher Asset Publisher

Izba Edukacyjna Wierzchlas

Izba edukacyjna znajduje się w pomieszczeniu przy dawnej siedzibie Nadleśnictwa Wierzchlas. Sala wyposażona jest w stalą ekspozycję reprodukcji prac Leona Wyczółkowskiego. W siedzibie Nadleśnictwa dostępna jest również sala ze sprzętem audiowizualnym. Izba pomieścić może ok. 50 celem zwiedzania i 25 osób z którymi można prowadzić zajęcia. 

Elementem izby jest również miejsce na ognisko, które znajduje nieopodal izby edukacyjnej. Miejsce to przeznaczone jest do prowadzenia „zielonej klasy" oraz spotkań leśników z młodzieżą. Może tam przebywać jednorazowo około 50 osób. Znajdują się tam stoły z ławkami, miejsce na ognisko.

Izba edukacyjna powstała w ramach realizacji zadania:

„Zagospodarowanie turystyczne terenu parkingu wraz z adaptacją istniejącego budynku na izbę ekspozycyjno-edukacyjną przy rezerwacie przyrody Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego w Wierzchlesie”

Przedmiotem inwestycji była przebudowa budynku gospodarczego (stara piwnica łowiecka) na budynek ekspozycyjno-edukacyjny wraz z jego wyposażeniem, budowa dwóch wiat leśnych, budowa zadaszenia nad ogniskiem, budowa chodnika od budynku ekspozycyjno-edukacyjnego do wiat leśnych, utwardzenie drogi wewnętrznej do rezerwatu oraz wymiana istniejącego ogrodzenia sadu.

Powierzchnia użytkowa budynku – 100,40 m2

Przeznaczenie: prowadzenie kompleksowej działalności edukacyjnej, promocja rezerwatu przyrody „Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego” i twórczości Leona Wyczółkowskiego, umożliwienie osobom odwiedzającym rezerwat aktywnego spędzenia czasu pod kątem turystyczno-rekreacyjnym (miejsce na ognisko, wiaty turystyczne).

Projekt był współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
w ramach Osi priorytetowej 2 Zachowanie i racjonalne użytkowanie środowiska Działania 2.6 Ochrona i promocja zasobów przyrodniczych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2007-2013


"Nad Zamrzonką"

Ścieżka edukacyjna"Nad Zamrzonką" została udostępniona w czerwcu 2008 roku.

Jej trasa przebiega przez lasy otaczające miejscowość Zamrzenica, przecinając miejscami dolinę strugi "Zamrzonka" biorącej swój początek w jeziorze Zamrzeńskim i wpływającej do Zalewu Koronowskiego w Zamrzenicy.

Ścieżka została utworzona dla potrzeb szeroko rozumianej edukacji ekologicznej i leśnej społeczeństwa. Wszyscy powinniśmy sobie zdawać sprawę z ogromnej wagi jaką dla każdego z nas ma środowisko naturalne. Otaczająca przyroda zaspokaja podstawowe potrzeby życiowe człowieka. Bez niej życie na Ziemi byłoby nieprzyjazne, trudne lub wręcz niemożliwe. O to, co najważniejsze należy bardzo dbać, jednak aby dbać o środowisko, trzeba posiadać wiedzę jak to środowisko funkcjonuje.

Nasza ścieżka edukacyjna powinna ułatwić poznawanie przyrody, mechanizmów jej funkcjonowania oraz sposobów użytkowania i ochrony. Na ścieżce   dużo miejsca, oprócz zagadnień ogólno - przyrodniczych poświęcamy gospodarce leśnej. Las jest jednym z podstawowych elementów środowiska naturalnego, jednym z najbardziej złożonych ekosystemów. Z lasem, codziennie, często lub choćby sporadycznie, jednak każdy z nas ma do czynienia. Niemal wszyscy korzystamy z produktów lasu: drewna, owoców, jego walorów turystycznych. Chcąc korzystać z lasu i jego produktów teraz i w przyszłości musimy mu zapewnić trwałość i dobrą kondycję.
Temu podporządkowane są zasady prowadzenia gospodarki leśnej w Polsce. Zasady te, chcemy przybliżyć jak największej liczbie dzieci, młodzieży i dorosłych.

Poza aspektami edukacyjnymi, leśna ścieżka "Nad Zamrzonką" zlokalizowana w malowniczych fragmentach lasu, stanowi ciekawy obiekt turystyczny i wypoczynkowy.

Trasa ścieżki zaczyna się w Zamrzenicy, przy wjeździe do miejscowości. Informuje o tym drewniana tablica informacyjna. Po ścieżce można poruszać się pieszo lub rowerem. Sporadycznie należy pokonać dosyć strome ale krótkie wzniesienia. Można też korzystać z niektórych wybranych, łatwiejszych odcinków trasy. Długość całej ścieżki to ok. 2,7 km. Przejście z wykorzystaniem wszystkich przystanków zajmuje około 2,5 godziny.  Po drodze można korzystać z ustawionych miejscami ławek oraz zlokalizowanej na 2/3 długości, wiaty turystycznej z miejscami do siedzenia dla około 25 osób.

Ścieżka fragmentami biegnie w pobliżu ostoi zwierzyny więc podczas korzystania z niej należy zachować ciszę aby nie niepokoić niepotrzebnie przebywających tu dzikich zwierząt. Trasa i elementy ścieżki są tak pomyślane aby można było korzystać z niej samodzielnie lub pod opieką pracownika nadleśnictwa. Dla korzystających samodzielnie ustawione zostało na przystankach szereg kolorowych tablic poglądowych, ilustrujących i wyjaśniających wiele aspektów ochrony środowiska i gospodarki leśnej.

W przypadku zajęć edukacyjnych zorganizowanych (grupowych), w których miałby uczestniczyć pracownik nadleśnictwa, należy taki zamiar zgłosić do nadleśnictwa, do osoby zajmującej się edukacją przyrodniczo – leśną.

Na trasie ścieżki prezentujemy lub wyjaśniamy między innymi następujące zagadnienia:

● podszyty (warstwy lasu)
● ochrona pożytecznych ptaków i innych zwierząt (remiza śródleśna)
● ochrona lasu
● podział powierzchniowy lasów (oznakowanie, orientacja w lesie)
● uprawa leśna
● drzewa dziuplaste
● pozyskanie drewna
● restytucja cisa pospolitego
● ochrona słodkich wód
● ochrona gatunkowa zwierząt
● nasiennictwo
● drewno – produkt doskonały
● gospodarka łowiecka
● ochrona przeciwpożarowa
● ostoja zwierzyny
● las sosnowy
● funkcje lasu
● praca leśniczego
● torfowisko
● mała retencja wodna

W bezpośrednim otoczeniu budynku – siedzibie nadleśnictwa zlokalizowanych jest jeszcze kilka elementów, stanowiących uzupełnienie części leśnej ścieżki. Są to:

● kilkanaście tablic edukacyjnych przy parkingu
● park dendrologiczny z kolekcją rodzimych i obcych gatunków drzew i krzewów
● stacja meteorologiczna

 

Uwagi praktyczne:

- pamiętaj, korzystasz ze ścieżki na własną odpowiedzialność,
- ścieżka przecina drogę publiczną, zachowaj szczególną ostrożność,
- zadbaj o bezpieczeństwo dzieci, szczególnie w pobliżu dróg, wody i bagien,
- nie jest wymagane specjalne obuwie terenowe jednak wysokie obcasy raczej "odpadają"
- trasa ścieżki może powodować utrudnienia dla osób  ograniczonych ruchowo (wózki inwalidzkie),
- nie hałasuj, nie jesteś tutaj sam,
- nie pozostawiaj na ścieżce śmieci, jest już wystarczająco malownicza,
- ścieżka służy wszystkim. pozostaw ją w stanie, w jakim zastałeś.


OBOWIĄZKI OPIEKUNA GRUPY

- przed planowanymi zajęciami należy zapoznać się oraz uczestników z regulaminem korzystania z leśnej ścieżki przyrodniczo – leśnej,
- zapewnienie skutecznej opieki nad uczestnikami,
- zapoznanie uczestników i opiekunów z zagrożeniami jakie mogą wystąpić podczas zajęć (alergie, ukąszenia, zadrapania itp.),
- przestrzeganie obowiązujących przepisów BHP oraz ochrony przeciwpożarowej,
- powiadomienie rodziców/ opiekunów uczestników o przygotowaniu odzieży adekwatnejdo warunków pogodowych panujących w dniu zajęć,

 

REGULAMIN ŚCIEŻKI PRZYRODNICZO-LEŚNEJ „NAD ZAMRZONKĄ"

  1. Ścieżka przyrodniczo-leśna „Nad Zamrzonką" jest miejscem przeznaczonym do edukacji leśnej i wypoczynku, dzieci, młodzieży i dorosłych.
  2. Na terenie obiektu można przebywać od świtu do zmierzchu.
  3. Wejście na teren obiektu jest bezpłatne.
  4. Zajęcia z edukacji przyrodniczo leśnej z przewodnikiem Nadleśnictwa Zamrzenica prowadzone są bezpłatnie dla grup zorganizowanych z placówek oświatowych, opiekuńczo – wychowawczych oraz dla organizacji nieprowadzących działalności zarobkowej w zakresie turystyki.
  5. Pracownicy nadleśnictwa prowadzący zajęcia dla grup zorganizowanych podczas zajęć nie sprawują opieki pedagogicznej ani nie odpowiadają za nadzór wychowawczy nad uczestnikami. Opiekę nad grupą sprawują nauczyciele – opiekunowie , którzy odpowiadają także za dyscyplinę i bezpieczeństwo.
  6. Ścieżka i jej elementy powinny być wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem.
  7. Korzystanie z obiektu przez dzieci i młodzież do 18-go roku życia jest możliwe tylko pod opieką osoby dorosłej.
  8. Trasa ścieżki jak i przyległe do niej tereny mogą stanowić źródło różnorakich zagrożeń wynikających z przebywania na terenach leśnych, w szczególności:
  • możliwości ukąszenia przez owady, kleszcze, czy żmije, kontaktu z roślinami parzącymi, trującymi, itp.
  • zagrożenie ze strony spadających gałęzi, możliwość potknięć czy poślizgnięć na nierównościach terenu itp.
  • zagrożenia z tytułu samowolnego oddalenia się od grupy w terenie leśnym (możliwość zabłądzenia),
  • zagrożenia z tytułu maszyn w ruchu (pojazdy transportowe)
  1. Dzieci i młodzież do 18-go roku życia, mogą przebywać na terenie obiektu jedynie pod opieką nauczyciela, rodzica bądź innego dorosłego opiekuna ponoszącego pełną odpowiedzialność (w tym odpowiedzialność materialną za wyrządzone szkody) za dziecko, młodzież.
  2. Na terenie obiektu obowiązuje zakaz spożywania napojów alkoholowych, innych używek oraz palenia papierosów.
  3. Zabrania się również:
  • niszczenia infrastruktury, tablic tematycznych, eksponatów,
  • zaśmiecania terenu,
  • niszczenia zieleni,
  • chwytania lub zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia nor, gniazd
  • przebywania z psami bez otoku,
  • hałasowania,
  • biwakowania,
  • kąpieli i eksploracji zbiorników wodnych,
  • rozniecania ognia poza miejscem wyznaczonym i bez uzgodnienia z pracownikiem nadleśnictwa,
  • wykorzystywania eksponatów i tablic tematycznych niezgodnie z ich przeznaczeniem,
  • stosowania środków chemicznych, z wyjątkiem repelentów odstraszających kleszcze, komary itp.
  • poruszania się po ścieżce i obiektach do niej przyległych pojazdami silnikowymi.
  1. Obowiązuje również zakaz korzystania z obiektu w przypadku niesprzyjających warunków atmosferycznych (silne wiatry, ulewy, burze itp.)
  2. Nadleśnictwo Zamrzenica nie ponosi odpowiedzialności za wypadki powstałe podczas korzystania z obiektu.
  3. Za rzeczy pozostawione na terenie obiektu Nadleśnictwo Zamrzenica nie ponosi odpowiedzialności.
  4. W czasie korzystania z obiektu należy stosować się do wskazówek pracowników Nadleśnictwa Zamrzenica.
  5. W związku z wykonywaniem czynności służbowych pracownicy Służby Leśnej mają prawo do kontrolowania osób znajdujących się na terenie ścieżki przyrodniczo-leśnej.
  6. Wszelkie zauważone nieprawidłowości, uszkodzenia urządzeń, zagrożenia mające wpływ na bezpieczeństwo uczestników należy bezzwłocznie zgłaszać do Nadleśnictwa Zamrzenica.

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

„Stop Pożarom Traw” – inauguracja kampanii

„Stop Pożarom Traw” – inauguracja kampanii

5 marca w Kielcach zainaugurowano kampanię „Stop Pożarom Traw”, której Lasy Państwowe są partnerem. Niewielka ilość opadów zimą, prognozowane wysokie temperatury oraz porywisty wiatr w połączeniu z nadal częstym w Polsce wypalaniem traw i nieużytków stwarzają ogromne zagrożenie dla przyrody, lasów, ale również mienia i życia ludzi. Wspólna kampania, w której udział biorą Państwowa Straż Pożarna, Lasy Państwowe, Policja oraz Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ma za zadanie edukowanie społeczeństwa oraz przeciwdziałanie powszechnemu wypalaniu nieużytków.

W 2024 roku w Polsce strażacy interweniowali 21 648 razy przy pożarach traw i nieużytkach rolnych. Oprócz strat w przyrodzie niestety w pożarach odnotowano pięć ofiar śmiertelnych oraz 36 osób rannych.

Przełom zimy i wiosny – tzw. zaranie wiosny to okres, w których wyraźnie wzrasta liczba pożarów łąk i nieużytków. Wiele osób wypala trawy i nieużytki rolne, tłumacząc swoje postępowanie chęcią użyźniania gleby. Od pokoleń panuje bowiem przekonanie, że spalenie trawy spowoduje szybszy i bujniejszy jej odrost, a tym samym jest sposobem na uporządkowanie powierzchni, czy też przyniesie korzyści O kampanii ,,Stop Pożarom Traw'' Tutajekonomiczne. Jest to jednak całkowicie błędne myślenie. Rzeczywistość wskazuje, że wypalanie traw prowadzi do nieodwracalnych, niekorzystnych zmian w środowisku naturalnym – ziemia wyjaławia się, giną zwierzęta, zahamowany zostaje naturalny rozkład resztek roślinnych oraz asymilacja azotu z powietrza. Do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami zarówno dla ludzi jak i zwierząt. Wypalanie traw jest również przyczyną wielu pożarów, które niejednokrotnie prowadzą do wypadków śmiertelnych.

Między innymi o tym na dzisiejszym briefingu prasowym na terenie rezerwatu przyrody Wietrznia w Kielcach, inaugurując kampanię „Stop Pożarom Traw” mówili przedstawiciele Państwowej Straży Pożarnej, Lasów Państwowych, Policji oraz Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Kampania rozpoczyna się w marcu i potrwa do 30 kwietnia. Głównym jej celem jest edukowanie oraz uświadamianie społeczeństwa, że wypalanie traw jest niebezpieczne dla ludzi i środowiska, a także to, że jest prawnie zabronione. Konsekwencje prawne są zapisane między innymi w ustawie o ochronie przyrody.

- Bardzo często wypalanie nieużytków, z którym będziemy mieli do czynienia, które już się zaczęło, będzie powodowało, że ten ogień będzie wchodził do lasów. Dla nas ogień jest ogniem. Będziemy go gasić bez względu na to czy palą się nieużytki, czy palą się lasy prywatne, czy palą się lasy państwowe - mówił podczas inauguracji Roman Wróblewski, zastępca dyrektora ds. gospodarki leśnej RDLP w Radomiu.

Wkrótce w Lasach Państwowych ruszy akcja bezpośrednia w ochronie przeciwpożarowej. W każdym nadleśnictwie zostanie uruchomiony Punkt Alarmowo - Dyspozycyjny. Lasy Państwowe będą miały do dyspozycji czarterowane samoloty gaśnicze oraz śmigłowce, które będą brały udział w akcjach gaśniczych. - Będziemy cały czas pod telefonami, nie tylko w dni pracy ale i w weekendy. Będziemy sprawdzać każdy dym i będziemy bardzo szybko reagować - dodał Roman Wróblewski i niezwykle mocno podkreślił - Każdy kto podpala nieużytki czy trawy, obojętnie co, to jest to wielokrotny, seryjny morderca. Oprócz tego, że jest niezgodne z prawem, że to niszczy nam zdrowie, życie, pochłania olbrzymie koszty, jest po prostu skrajną głupotą. I o tym musimy pamiętać.

Cele kampanii „Stop Pożarom Traw”

Kampania „Stop Pożarom Traw” ma na celu edukowanie społeczeństwa oraz przeciwdziałanie powszechnemu wypalaniu nieużytków. Jej główne założenia obejmują:

  •     Zwiększanie świadomości społecznej – uświadamianie, że wypalanie traw jest niebezpieczne, nielegalne i nie przynosi korzyści dla gleby czy rolnictwa.
  •     Edukacja dzieci i młodzieży – kampania realizuje programy edukacyjne w szkołach, ucząc najmłodszych odpowiedzialności za środowisko.
  •     Wsparcie dla straży pożarnej i lokalnych społeczności – organizatorzy kampanii współpracują ze strażą pożarną i innymi służbami, aby minimalizować skutki pożarów oraz propagować zasady odpowiedzialnego zarządzania terenami zielonymi.

Jak możemy zapobiegać pożarom traw?

Pożary traw można ograniczyć, przestrzegając kilku zasad:

  •     Zaniechanie wypalania – nawet jeśli wydaje się, że wypalenie trawy jest szybkim sposobem na uporządkowanie terenu, warto pamiętać, że to działanie przynosi więcej szkód niż pożytku.
  •     Prawidłowe zarządzanie odpadami roślinnymi – zamiast wypalać trawę, warto kompostować roślinne resztki lub oddać je do punktów selektywnej zbiórki odpadów.
  •     Edukujmy innych – przekazujmy wiedzę i przypominajmy, że pożary traw są szkodliwe i zabronione.

W Nadleśnictwie Kielce funkcjonuje nowoczesny system ochrony przeciwpożarowej lasów, stale unowocześniany. Jego elementem są dwie dostrzegalnie przeciwpożarowe umiejscowione w leśnictwach Dyminy i Dobrzeszów. Na każdej z dostrzegalnie znajdują się wysokiej klasy kamery połączone z punktem alarmowo – dyspozycyjnym znajdującym się w biurze Nadleśnictwa Kielce i w stałym kontakcie z punktem alarmowo – dyspozycyjnym w RDLP Radom.

Obsługujący w czasie rzeczywistym ma podgląd na olbrzymi areał i sytuację w terenie. Punkty obejmują głównie monitoring lasu, ale w zasięgu kamer znajdują się nieużytki rolne, łąki i pola, dzięki czemu dyspozytor może stale monitorować sytuację zagrożenia pożarowego nie tylko w lasach. System współpracuje bezpośrednio z lokalnymi jednostkami straży pożarnej.

Ogromne znaczenie w ochronie przeciwpożarowej lasów mają samoloty gaśnicze będące w stałej gotowości w bazie lotniczej w Piastowie k. Radomia i Masłowie k. Kielc. Biorą one udział nie tylko w gaszeniu pożarów lasów, ale też często nieużytków zagrażających terenom leśnym.