Wydawca treści Wydawca treści

Z dziejów nadleśnictwa

W skład dzisiejszego Nadleśnictwa Zamrzenica wchodzą następujące leśnictwa i osady leśne: Branica, Brzozowo, Bruchniewo, Bukowiec, Janiagóra, Jeleniagóra, Klonia, Leontynowo, Lisiejamy, Lisikąt, Lnianek, Lubiewice, Pieńkowo, Rudno, Rykowisko, Sarnówek, Sielanka, Sucha, Wandowo, Zamrza i Wierzchlas.

    Na obecnym etapie badań trudno udzielić jednoznacznej i wyczerpującej odpowiedzi na pytanie dotyczące genezy jak i czasu powstania wszystkich wymienionych miejsc. Jak dowodzi Krzysztof Mikulski „Las stanowił początkowo naturalną barierę dla rozwoju osadnictwa. W miarę jednak zagospodarowywania obszarów bezleśnych człowiek coraz częściej wkraczał na obszary leśne, szukając nowych terenów pod zasiedlenie, a także niezbędnego surowca budowlanego i przemysłowego, jakim było drewno." 
    Ekspansja człowieka, o której wspominał K. Mikulski spowodowała, iż niejako „wszedł" on w bór. Eksplorując go zaczął zagospodarowywać, tworząc osiedla hutnicze - związane z produkcją szkła i wyrobów szklanych, smolarskie - zakładane przez producentów smoły i węgla drzewnego oraz małe osiedla śródleśne, powstałe jako miejsce zamieszkania służby leśnej.  W wielu przypadkach, po wyczerpaniu surowca osiedla te przekształcane były w miejsca o charakterze rolniczym, które niekiedy po opuszczeniu przez ich mieszkańców stawały się pustkowiami, czasami ponownie zalesianymi. Tak było w przypadku pustkowia o nazwie Myrzykowo (Konie Góry), które znajdowało się przy drodze wiodącej z Zamrzenicy do Lubiewa i Klonowa. W 1895 r. wskazując to miejsce pisano, że to tam, gdzie „teraz jest młody dębowy las." 

                                                                                                       Marek Sass                       


 

Zdjęcia 1  – Karl Lüpke, leśniczy Leśnictwa Wapiennik
Zdjęcia 2 i 3 – Nadleśniczy Nadleśnictwa Pieńkowo Norbert Dutkiewicz z żoną Marią i dziećmi: Michałem, Hanką
oraz Maryjką

  

Zdjęcie 4 – Sadzenie lasu przez uczniów Szkoły Podstawowej w Pruszczu w leśnictwie Wapiennik, 1969 r.
Zdjęcie 5 – Czyszczenie rowów przeciwpożarowych przez uczniów Szkoły Podstawowej w Pruszczu.
Leśnictwo Pieńkowo, 1969 r.      

 

Zdjęcie 6 – Kolumna czołgów niemieckich na hamerskiej drodze. Po prawej stronie w wozie dowodzenia gen. H. Guderian
Zdjęcie 7 –  Las w rejonie Hamru po ostrzale artyleryjskim

 

 

Zdjęcie 8 – Wojska niemieckie zajmują zniszczoną osadę Hamer
Zdjęcie 9 – Polscy żołnierze wzięci do niewoli w walkach między Pruszczem a Hamrem

Zdjęcie 10 – Przeprawa niemieckiej artylerii przez most na Brdzie w rejonie Hamer – Sokole Kuźnica  

 

 

Netografia:

1. http://forum.axishistory.com/viewtopic.php?t=154624

2. http://www.dws-xip.pl/wojna/walka/pomorze4.html

3. http://www.feldgrau.net/forum/viewtopic.php?t=30914

4. http://mylittlepanzer.org/pz2-1.html#target1

5. http://www.zweiterweltkrieg.org/phpBB2/viewtopic.php?f=8&t=5629

6. https://de.wikipedia.org/wiki/Polenfeldzug

7. http://www.gettyimages.com/detail/news-photo/campaign-in-poland-01-motorized-field-artillerie-crossing-news-photo/542931239

8. https://en.wikipedia.org/wiki/Heinz_Guderian
 


Historia nadleśnictwa

Po raz pierwszy nazwa Nadleśnictwo Zamrzenica ( z niem. Sommersin) pojawiła się w roku 1900 kiedy to w ramach pruskich lasów państwowych wydzielono z ówczesnych nadleśnictw Świt i Świekatówko leśnictwa: Lisikąt, Zamrza, Wandowo, Koli (obecnie Lisiejamy) i Sielanka tworząc nowe Nadleśnictwo Zamrzenica o łącznej powierzchni 4945 ha.

Polska administracja leśna przejęła ten teren w 1920 roku. W czasie wojny większość pracowników wyższej i dużą część średniej  administracji leśnej stanowili Niemcy.

Na terenach Zamrzenicy, w czasie okupacji, rozwijał się ruch oporu, w którym czynnie uczestniczyło wielu leśników. Miejscem konspiracyjnych spotkań AK była między innymi Leśniczówka Lisikąt.

Teren kilkakrotnie przechodził z rąk do rąk. Znacznym zniszczeniom uległy obiekty nadleśnictwa, w tym budynek, gdzie mieściło się mieszkanie nadleśniczego i biuro i sekretarzówka. Na murach tego pierwszego, do dzisiaj widoczne są ślady po karabinowych pociskach. Nadleśniczym, który rozpoczął odbudowę struktur organizacyjnych nadleśnictwa, był od 1 maja 1945 roku Jan Wysocki. Pod koniec 1945 roku funkcjonowało już w ramach Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu 40 nadleśnictw w tym: Świekatówko, Wierzchlas i Zamrzenica.

W okresie powojennym odczuwalne były braki wykwalifikowanej kadry leśnej. Z czasem pracę rozpoczęli powojenni absolwenci wydziałów leśnych wyższych uczelni w Poznaniu i Warszawie oraz szkół dla leśniczych.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

OŚRODEK REHABILITACJI ZWIERZĄT - OTWARCIE

OŚRODEK REHABILITACJI ZWIERZĄT - OTWARCIE

     Pierwszy ośrodek rehabilitacji dzikich zwierząt w naszym województwie, prowadzony w całości przez Lasy Państwowe, oficjalnie otwarty!!!

„Dzień dobry, znalazłem małą sarenkę, która leży w trawie i nigdzie nie widać jej mamy. Co mam zrobić?”
„Małe pisklaki wypadły z gniazda i nie wiem jak im pomóc”
Telefony o podobnej treści leśnicy odbierają bardzo często. To właśnie do leśników zwykle zwracają się osoby, które były świadkami jakiegoś zdarzenia z udziałem zwierząt lub napotkały na swojej drodze zwierzę, któremu chciałyby pomóc. 
W większości przypadków wystarczy wytłumaczyć zatroskanemu rozmówcy, że nie dzieje się nic złego, że to zupełnie normalna sytuacja w przyrodzie i nie ma konieczności interweniowania.
Czasami jednak okazuje się, że sytuacja jest poważna i nasza ingerencja jest niezbędna aby zwierzę przeżyło. 


Ośrodek Rehabilitacji Dzikich Zwierząt Jeleniagóra powstał właśnie w tym celu, aby nieść pomoc potrzebującym zwierzętom. 


     To pierwsza taka niekomercyjna placówka prowadzona przez leśników w naszym regionie. O potrzebie otwarcia ośrodka przekonaliśmy się już kilka dni po rozpoczęciu jego funkcjonowania gdy zaczęły się zgłaszać do nas osoby z pierwszymi pacjentami. 
Uroczyste otwarcie ośrodka było dla nas wyjątkowym wydarzeniem. Do Jeleniejgóry przybili między innymi Pan Jarosław Molendowski Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu i Pan Sebastian Nowak Nadleśniczy Nadleśnictwa Zamrzenica, Pan Szymon Kosmalski Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Bydgoszczy, Pan Łukasz Kowal Przewodniczący Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w Bydgoszczy, Pan Daniel Siewert Dyrektor Wdeckiego Parku Krajobrazowego, Pani Barbara Studzińska Starosta Świecki, młodzież z Koła Sokolników Technikum Leśnego im. Adama Loreta w Tucholi, leśnicy z sąsiednich nadleśnictw, a także przedstawiciele lokalnych samorządów.