Asset Publisher
Oferta edukacyjna
DSC_0155.jpg
Regulaminy oraz formy udostępniania obiektów edukacyjnych w zakładce Edukacja - Obiekty oraz Turystyka - Regulaminy
Leśnicy od wielu lat starają się przybliżyć społeczeństwu las. Nadleśnictwo Zamrzenica organizuje konkursy, spotkania oraz wycieczki do lasu dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Organizujemy konkursy dla dzieci szkół podstawowych, gimnazjalnych z zakresu wiedzy o lesie, środowisku i ekologii; organizowane są również spotkania z leśnikami w szkołach i poza nimi, akcje i imprezy okolicznościowe oraz cieszące się dużą popularnością lekcje terenowe.
WARTO ZOBACZYĆ.
I. OSADA ZAMRZENICA
niewielka miejscowośc, położona wśród lasów, nad strugą Zamrzonką, u jej ujścia do Zalewu Koronowskiego. Początki istnienia osady datuje się na rok 1408, z którego pochodzi notatka komturów krzyżackich na temat brodów na rzece Brdzie i Kamionce w pobliżu osady Sammernicz. Przez wieki rytm życia Zamrzenicy nadawał młyn wodny, będący podstawą jej istnienia. Niedawno jeszcze, wydobyte zostały ze strugi dwa młyńskie kamienie z XIX wieku.
Tak jak niegdyś przy młynie, tak teraz życie osady skupione jest wokół nadleśnictwa, które w 2000 roku obchodziło 100-lecie istnienia. Zamrzenica położona jest w miejscu, gdzie do spiętrzonych w latach 60-tych wód Brdy wpływa rzeka Kamionka. Miejsce to nosi miano Nogawicy i jest uważane za początek Zalewu Koronowskiego. W tym miejscu, w widłach Brdy i Kamionki znalazł swoje miejsce ośrodek PTTK.
Zalew jest jednym z największych zbiorników wodnych północnej Polski. Powstał jako sztuczny zbiornik zalewowy, po wybudowaniu zapory w Pieczyskach, koło Koronowa. Długość – ok. 36 km, powierzchnia ok.. 16 km², największa głębokość – ok. 20m, szerokość – od 100 do 1000 m, pojemność wód - ok. 81 mln. m3.
Przez prawie 50 lat istnienia zbiornika, otaczająca go przyroda, przystosowała się znakomicie do dość jednak radykalnych zmian fizjograficznych, związanych z jego powstaniem. Obecnie zalew wraz z bezpośrednio otaczającymi go terenami tworzy zbiorowisko bogatych, zróżnicowanych ekosystemów, stanowiąc jednocześnie dużą atrakcję turystyczną, skłaniającą do aktywnego wypoczynku, powiązanego ze sportami wodnymi i wędkarstwem.
Do atrakcji Zamrzenicy, oprócz malowniczego położenia należą również:
- leśna ścieżka edukacyjna „Nad Zamrzonką",
- kwatera myśliwska (poza polowaniami, również turystyczna) dla 12 osób,
- ogród dendrologiczny ( niedawno założony),
- kapliczka ludowa z pnia wielkiej topoli,
- kalendarium historyczne,
- plac biwakowy z drewnianymi wiatami,
- dąb „papieski",
- Cis 600–lecia",
- tablice informacyjno-edukacyjne.
II IZBA EDUKACYJNA WIERZCHLAS
Izba edukacyjna znajduje się w pomieszczeniu przy dawnej siedzibie Nadleśnictwa Wierzchlas. Sala wyposażona jest w stalą ekspozycję reprodukcji prac Leona Wyczółkowskiego. W siedzibie Nadleśnictwa dostępna jest również sala ze sprzętem audiowizualnym. Izba pomieścić może ok. 50 celem zwiedzania i 25 osób z którymi można prowadzić zajęcia.
Elementem izby jest również miejsce na ognisko, które znajduje nieopodal izby edukacyjnej. Miejsce to przeznaczone jest do prowadzenia „zielonej klasy" oraz spotkań leśników z młodzieżą. Może tam przebywać jednorazowo około 50 osób. Znajdują się tam stoły z ławkami, miejsce na ognisko.
Izba edukacyjna powstała w ramach realizacji zadania:
„Zagospodarowanie turystyczne terenu parkingu wraz z adaptacją istniejącego budynku na izbę ekspozycyjno-edukacyjną przy rezerwacie przyrody Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego w Wierzchlesie”
Przedmiotem inwestycji była przebudowa budynku gospodarczego (stara piwnica łowiecka) na budynek ekspozycyjno-edukacyjny wraz z jego wyposażeniem, budowa dwóch wiat leśnych, budowa zadaszenia nad ogniskiem, budowa chodnika od budynku ekspozycyjno-edukacyjnego do wiat leśnych, utwardzenie drogi wewnętrznej do rezerwatu oraz wymiana istniejącego ogrodzenia sadu.
IV. KOPALNIA WĘGLA BRUNATNEGO W PILE
Będąc w okolicy Piły k. Gostycyna warto zobaczyć kopalnie węgla brunatnego, z których pierwsza, kopalnia o nazwie BUKO powstała w 1892 roku. W 1900 r. uruchomiono następną OLGA, jeszcze później ALEKSANDRA, TERESA i MONTANIA. Po drugiej wojnie światowej, kopalnie popadły w ruinę. Obecnie na tym terenie pozostały ślady w postaci fragmentów murów i budowli oraz zapadliska kopalniane. Mieszkańcy Piły założyli stowarzyszenie pod nazwą BUKO, podejmujące działania, mające na celu utworzenie w tym miejscu skansenu, który może stać się dużą atrakcją turystyczną. Dzisiaj jest już udostępniony do obejrzenia fragment sztolni upadowej oraz fragmenty obiektów (fundamenty) kopalnianych. Ustawiono też ciekawą tablicę informacyjną.
V. MOST KOLEJOWY W LEŚNICTWIE LISIEJAMY
„Żelazną" atrakcją lasów Nadleśnictwa Zamrzenica jest stalowy most kolejowy, na nieczynnej już trasie Terespol – Pruszcz (Złotów), spinający dwa brzegi niegdyś Brdy, obecnie zaś Zalewu Koronowskiego. Łukowa konstrukcja mostu zwisa nad lustrem wody niewiele ponad metr.
PROPOZYCJE WYCIECZEK
TRASA NR 1 „SZLAKIEM CISÓW"
Początek trasy - rezerwat cisów „Jeleniagóra", położonego na obrębie Wierzchlas, bezpośrednio przy Leśnictwie Jeleniagóra. Rezerwat nosi imię nadleśniczego Kazimierza Szlachetki, zasłużonego dla wierzchleskiego leśnictwa. Tutaj zapoznajemy się krótko z biografią K. Szlachetki, następnie z Jeleniejgóry, pieszo, ruszamy leśnymi dróżkami do wsi Lisiny.
W środku wsi, zatrzymujemy się przy potężnym leju, będącym śladem po wybuchu niemieckiej „Wunderwaffe" – bomby V-2. Te super nowoczesne (jak na 1945 rok) bomby rakietowe, były wystrzeliwane z pobliskiego poligonu, między innymi na Londyn. Następnie rzut oka na zlokalizowane przy trasie podsadzenia cisa, założone w ramach realizowanego przez nadleśnictwo Zamrzenica, szerokiego programu restytucji cisa i zachowania puli genowej jego populacji we Wierzchlesie. Kolejnym etapem jest przemarsz przez wieś Bieszewo i mijając po drodze stare drewniane chaty oraz figurę Świętego Rocha, zmierzamy do wsi Mukrz, skąd można zobaczyć panoramę wierzchleskiego rezerwatu cisów, od strony jeziora Mukrz. Z Mukrza już tylko ok.3 km i jesteśmy we Wierzchlesie, na parkingu przy rezerwacie cisów im. Leona Wyczółkowskiego.
Długość trasy pieszej – ok. 11,5 km.
TRASA NR 2 „NAD ZAMRZONKĄ"
Zwiedzanie Zamrzenicy, w tym kapliczka Matki Boskiej Zamrzenickiej, kalendarium historyczne, cis 600-lecia, park dendrologiczny.Następnie ruszamy trasą leśnej ścieżki edukacyjnej - „Nad Zamrzonką", zlokalizowanej wzdłuż malowniczo meandrującej strugi Zamrzonki. Dalej marsz leśnymi ścieżkami i brzegami śródleśnych jezior: Cytaki, Strzyżyny Wielkie, Strzyżony Małe, Chude Duże, Chude Małe, Mordowiec i powrót do Zamrzenicy.
Długość trasy 12 km.
Asset Publisher
Leśnicy, organizacje społeczne i samorządy zakończyli dyskusje na temat lasów społecznych wokół wielkich miast, teraz czas na decyzje wojewodów i Ministerstwa Klimatu i Środowiska
Leśnicy, organizacje społeczne i samorządy zakończyli dyskusje na temat lasów społecznych wokół wielkich miast, teraz czas na decyzje wojewodów i Ministerstwa Klimatu i Środowiska
31 października br. zakończył się kolejny etap prac lokalnych Zespołów ds. lasów o wiodącej funkcji społecznej. Prace ukończyło 8 z 11 lokalnych zespołów zajmujących się leśnym otoczeniem wokół ośrodków miejskich - Warszawy, Krakowa, Trójmiasta, Łodzi, Poznania, Katowic, Bydgoszczy i Torunia (łącznie) oraz Szczecina. We Wrocławiu, Kielcach i Bielsku-Białej proces ten będzie przebiegał do 29 listopada.
Przewodniczący zespołów zostali zobligowani przez resort Klimatu i Środowiska do przygotowania raportów z przebiegu i efektów prac oraz przekazania ich do wojewodów. Ci mają teraz 15 dni na przeanalizowanie dokumentów, na ich podstawie przygotowanie wniosków i postulatów i przekazanie dokumentów do Ministerstwa.
-Przyroda budzi nasze emocje, dlatego w wielu miejscach dyskusje były bardzo burzliwe. Ale ważne jest to, że każda ze stron miała szansę się wypowiedzieć, jak wyobraża sobie las i leśnictwo wokół miasta, gdzie mieszka. Efekt tych rozmów to czasem zbiór zdań odrębnych. Cieszy jednak, że wszędzie znaleźliśmy części wspólne. To znak, że jesteśmy w stanie się porozumieć. Wszystkim nam przecież chodzi o to samo, o dobro przyrody i o mądre korzystanie z tego co daje nam las.- mówi Anna Pikus- naczelniczka Wydziału Społecznych Funkcji Lasów w Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych.
Co to są lasy o wiodącej funkcji społecznej?
Lasami o wiodącej funkcji społecznej nazywamy kompleksy leśne położone w sąsiedztwie zarówno dużych aglomeracji miejskich, mniejszych miast, jak i wsi, czy też w okolicach uzdrowisk i kurortów wypoczynkowych. To właśnie w takich lasach odbywa się turystyka i codzienna rekreacja lokalnej społeczności, kuracjuszy czy też turystów, która jest niezbędna w utrzymaniu dobrego stanu zdrowia i równowagi psychicznej. Lasy o wiodącej funkcji społecznej to także lasy, które są kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności.
-Już pierwsze ze spotkań pokazały, że nie dla wszystkich idea lasów o wiodącej funkcji społecznej jest tak samo rozumiana. Niektórzy obawiają się, że w takich lasach będą wstrzymane wszelkie prace i zabiegi pielęgnacyjne, także te mające zapewnić bezpieczeństwo, a inni przeciwnie – oczekują, że w lasach wokół miast nie zostanie ścięte ani jedno drzewo- dodaje naczelniczka.
To właśnie odmienne pojmowanie idei „lasów społecznych”, ale także niesprecyzowane reguły, jak miałyby funkcjonować w przyszłości, powodował emocje i krytyczne komentarze. W tych samych miejscach różne osoby i środowiska oczekiwały rozwiązań znanych z parków miejskich bądź ścisłych rezerwatów przyrody. Tymczasem zgodnie z rekomendacjami i wytycznymi Ogólnopolskiej Narady o Lasach dla lasów o wiodącej funkcji społecznej przewiduje się trzy zasady gospodarowania, z których żadna nie oznacza całkowitego wstrzymania gospodarki leśnej. Ministerstwo Klimatu i Środowiska określiło je jako: modyfikacje, ograniczenia oraz wyłączenia.
Gospodarka leśna w lasach o wiodącej funkcji społecznej
W miejscach wyłączeń przewidziano pozostawienie drzew do naturalnego rozkładu. Wyjątkiem będą m.in. zabiegi gwarantujące bezpieczeństwo odwiedzających las ludzi oraz zwalczanie gatunków obcych i inwazyjnych. Wyjątkiem jest także zapewnienie potrzeb społeczności lokalnych w zakresie dostępności drewna opałowego.
W przypadku ograniczeń, z uwzględnieniem powyższych wyjątków, przynajmniej 50% dojrzałego drzewostanu nie będzie pozyskiwane i pozostawione do naturalnego rozkładu. A modyfikacje polegają na pozyskiwaniu większości dojrzałego drzewostanu ale w sposób ograniczający negatywny wpływ na wartości przyrodnicze i społeczne.
Po pierwsze: transparentność
Leśnikom zależy by cały proces był transparentny, a każdy zainteresowany tematem lasów o wiodącej funkcji społecznej obywatel mógł znaleźć ważne dla niego informacje . Dlatego Lasy Państwowe stworzyły specjalną stronę internetową – lasyspoleczne.lasy.gov.pl, na której znajdują się szczegóły procesu: podstawy działania zespołów, najważniejsze dokumenty, kalendarium spotkań oraz aktualności na temat prac lokalnych zespołów.
Nie wszystkie zespoły zakończyły pracę. Termin zakończenia prac zespołu do spraw wyznaczenia lasów o wiodącej funkcji społecznej wokół Wrocławia został – ze względu na klęskę powodzi, która nawiedziła Dolny Śląsk we wrześniu br. – przedłużony przez MKiŚ do 29 listopada br. W późniejszym terminie kończą także prace lokalne zespoły wokół Kielc oraz Bielska-Białej w które rozpoczęły działania w innym terminie.
Ramy procesu ustanawiania lasów o wiodącej funkcji społecznej określiło Ministerstwo Klimatu i Środowiska. Resort określił skład lokalnych zespołów oraz zasady zmian składu osobowego tych zespołów. Lasy Państwowe zostały zobligowane do merytorycznego koordynowania procesu. Ministerstwo włączyło w proces także wojewodów to oni byli gospodarzami spotkań i to im lokalne zespoły przekazały wyniki swojej pracy.
„To był trudny, pełen emocji i wyzwań miesiąc. Dość krótki czas by omówić w tak szerokim gronie tyle ważnych kwestii. Bardzo dziękuję samorządowcom, przedstawicielom NGO, leśnikom, wykonawcom prac leśnych, nabywcom przemysłowym drewna, przedstawicielom Regionalnych Dyrekcji Ochrony Środowiska, Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej, Instytutu Badawczego Leśnictwa, Ministerstwa Klimatu i Środowiska oraz doradcom za te rozmowy. To ważne, że próbujemy się porozumieć.”- dodaje dyrektor Koss.
Do 15 listopada wojewodowie mają czas na opracowanie rekomendacji i skierowanie ich wraz z wynikami prac lokalnych zespołów do resortu klimatu i środowiska. Na ich podstawie Minister Klimatu i Środowiska podejmie decyzję o tym jakie będą granice i jak będzie wyglądała gospodarka leśna w lasach o wiodącej funkcji społecznej.
