Asset Publisher Asset Publisher

Izba Edukacyjna Wierzchlas

Izba edukacyjna znajduje się w pomieszczeniu przy dawnej siedzibie Nadleśnictwa Wierzchlas. Sala wyposażona jest w stalą ekspozycję reprodukcji prac Leona Wyczółkowskiego. W siedzibie Nadleśnictwa dostępna jest również sala ze sprzętem audiowizualnym. Izba pomieścić może ok. 50 celem zwiedzania i 25 osób z którymi można prowadzić zajęcia. 

Elementem izby jest również miejsce na ognisko, które znajduje nieopodal izby edukacyjnej. Miejsce to przeznaczone jest do prowadzenia „zielonej klasy" oraz spotkań leśników z młodzieżą. Może tam przebywać jednorazowo około 50 osób. Znajdują się tam stoły z ławkami, miejsce na ognisko.

Izba edukacyjna powstała w ramach realizacji zadania:

„Zagospodarowanie turystyczne terenu parkingu wraz z adaptacją istniejącego budynku na izbę ekspozycyjno-edukacyjną przy rezerwacie przyrody Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego w Wierzchlesie”

Przedmiotem inwestycji była przebudowa budynku gospodarczego (stara piwnica łowiecka) na budynek ekspozycyjno-edukacyjny wraz z jego wyposażeniem, budowa dwóch wiat leśnych, budowa zadaszenia nad ogniskiem, budowa chodnika od budynku ekspozycyjno-edukacyjnego do wiat leśnych, utwardzenie drogi wewnętrznej do rezerwatu oraz wymiana istniejącego ogrodzenia sadu.

Powierzchnia użytkowa budynku – 100,40 m2

Przeznaczenie: prowadzenie kompleksowej działalności edukacyjnej, promocja rezerwatu przyrody „Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego” i twórczości Leona Wyczółkowskiego, umożliwienie osobom odwiedzającym rezerwat aktywnego spędzenia czasu pod kątem turystyczno-rekreacyjnym (miejsce na ognisko, wiaty turystyczne).

Projekt był współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
w ramach Osi priorytetowej 2 Zachowanie i racjonalne użytkowanie środowiska Działania 2.6 Ochrona i promocja zasobów przyrodniczych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2007-2013


"Nad Zamrzonką"

Ścieżka edukacyjna"Nad Zamrzonką" została udostępniona w czerwcu 2008 roku.

Jej trasa przebiega przez lasy otaczające miejscowość Zamrzenica, przecinając miejscami dolinę strugi "Zamrzonka" biorącej swój początek w jeziorze Zamrzeńskim i wpływającej do Zalewu Koronowskiego w Zamrzenicy.

Ścieżka została utworzona dla potrzeb szeroko rozumianej edukacji ekologicznej i leśnej społeczeństwa. Wszyscy powinniśmy sobie zdawać sprawę z ogromnej wagi jaką dla każdego z nas ma środowisko naturalne. Otaczająca przyroda zaspokaja podstawowe potrzeby życiowe człowieka. Bez niej życie na Ziemi byłoby nieprzyjazne, trudne lub wręcz niemożliwe. O to, co najważniejsze należy bardzo dbać, jednak aby dbać o środowisko, trzeba posiadać wiedzę jak to środowisko funkcjonuje.

Nasza ścieżka edukacyjna powinna ułatwić poznawanie przyrody, mechanizmów jej funkcjonowania oraz sposobów użytkowania i ochrony. Na ścieżce   dużo miejsca, oprócz zagadnień ogólno - przyrodniczych poświęcamy gospodarce leśnej. Las jest jednym z podstawowych elementów środowiska naturalnego, jednym z najbardziej złożonych ekosystemów. Z lasem, codziennie, często lub choćby sporadycznie, jednak każdy z nas ma do czynienia. Niemal wszyscy korzystamy z produktów lasu: drewna, owoców, jego walorów turystycznych. Chcąc korzystać z lasu i jego produktów teraz i w przyszłości musimy mu zapewnić trwałość i dobrą kondycję.
Temu podporządkowane są zasady prowadzenia gospodarki leśnej w Polsce. Zasady te, chcemy przybliżyć jak największej liczbie dzieci, młodzieży i dorosłych.

Poza aspektami edukacyjnymi, leśna ścieżka "Nad Zamrzonką" zlokalizowana w malowniczych fragmentach lasu, stanowi ciekawy obiekt turystyczny i wypoczynkowy.

Trasa ścieżki zaczyna się w Zamrzenicy, przy wjeździe do miejscowości. Informuje o tym drewniana tablica informacyjna. Po ścieżce można poruszać się pieszo lub rowerem. Sporadycznie należy pokonać dosyć strome ale krótkie wzniesienia. Można też korzystać z niektórych wybranych, łatwiejszych odcinków trasy. Długość całej ścieżki to ok. 2,7 km. Przejście z wykorzystaniem wszystkich przystanków zajmuje około 2,5 godziny.  Po drodze można korzystać z ustawionych miejscami ławek oraz zlokalizowanej na 2/3 długości, wiaty turystycznej z miejscami do siedzenia dla około 25 osób.

Ścieżka fragmentami biegnie w pobliżu ostoi zwierzyny więc podczas korzystania z niej należy zachować ciszę aby nie niepokoić niepotrzebnie przebywających tu dzikich zwierząt. Trasa i elementy ścieżki są tak pomyślane aby można było korzystać z niej samodzielnie lub pod opieką pracownika nadleśnictwa. Dla korzystających samodzielnie ustawione zostało na przystankach szereg kolorowych tablic poglądowych, ilustrujących i wyjaśniających wiele aspektów ochrony środowiska i gospodarki leśnej.

W przypadku zajęć edukacyjnych zorganizowanych (grupowych), w których miałby uczestniczyć pracownik nadleśnictwa, należy taki zamiar zgłosić do nadleśnictwa, do osoby zajmującej się edukacją przyrodniczo – leśną.

Na trasie ścieżki prezentujemy lub wyjaśniamy między innymi następujące zagadnienia:

● podszyty (warstwy lasu)
● ochrona pożytecznych ptaków i innych zwierząt (remiza śródleśna)
● ochrona lasu
● podział powierzchniowy lasów (oznakowanie, orientacja w lesie)
● uprawa leśna
● drzewa dziuplaste
● pozyskanie drewna
● restytucja cisa pospolitego
● ochrona słodkich wód
● ochrona gatunkowa zwierząt
● nasiennictwo
● drewno – produkt doskonały
● gospodarka łowiecka
● ochrona przeciwpożarowa
● ostoja zwierzyny
● las sosnowy
● funkcje lasu
● praca leśniczego
● torfowisko
● mała retencja wodna

W bezpośrednim otoczeniu budynku – siedzibie nadleśnictwa zlokalizowanych jest jeszcze kilka elementów, stanowiących uzupełnienie części leśnej ścieżki. Są to:

● kilkanaście tablic edukacyjnych przy parkingu
● park dendrologiczny z kolekcją rodzimych i obcych gatunków drzew i krzewów
● stacja meteorologiczna

 

Uwagi praktyczne:

- pamiętaj, korzystasz ze ścieżki na własną odpowiedzialność,
- ścieżka przecina drogę publiczną, zachowaj szczególną ostrożność,
- zadbaj o bezpieczeństwo dzieci, szczególnie w pobliżu dróg, wody i bagien,
- nie jest wymagane specjalne obuwie terenowe jednak wysokie obcasy raczej "odpadają"
- trasa ścieżki może powodować utrudnienia dla osób  ograniczonych ruchowo (wózki inwalidzkie),
- nie hałasuj, nie jesteś tutaj sam,
- nie pozostawiaj na ścieżce śmieci, jest już wystarczająco malownicza,
- ścieżka służy wszystkim. pozostaw ją w stanie, w jakim zastałeś.


OBOWIĄZKI OPIEKUNA GRUPY

- przed planowanymi zajęciami należy zapoznać się oraz uczestników z regulaminem korzystania z leśnej ścieżki przyrodniczo – leśnej,
- zapewnienie skutecznej opieki nad uczestnikami,
- zapoznanie uczestników i opiekunów z zagrożeniami jakie mogą wystąpić podczas zajęć (alergie, ukąszenia, zadrapania itp.),
- przestrzeganie obowiązujących przepisów BHP oraz ochrony przeciwpożarowej,
- powiadomienie rodziców/ opiekunów uczestników o przygotowaniu odzieży adekwatnejdo warunków pogodowych panujących w dniu zajęć,

 

REGULAMIN ŚCIEŻKI PRZYRODNICZO-LEŚNEJ „NAD ZAMRZONKĄ"

  1. Ścieżka przyrodniczo-leśna „Nad Zamrzonką" jest miejscem przeznaczonym do edukacji leśnej i wypoczynku, dzieci, młodzieży i dorosłych.
  2. Na terenie obiektu można przebywać od świtu do zmierzchu.
  3. Wejście na teren obiektu jest bezpłatne.
  4. Zajęcia z edukacji przyrodniczo leśnej z przewodnikiem Nadleśnictwa Zamrzenica prowadzone są bezpłatnie dla grup zorganizowanych z placówek oświatowych, opiekuńczo – wychowawczych oraz dla organizacji nieprowadzących działalności zarobkowej w zakresie turystyki.
  5. Pracownicy nadleśnictwa prowadzący zajęcia dla grup zorganizowanych podczas zajęć nie sprawują opieki pedagogicznej ani nie odpowiadają za nadzór wychowawczy nad uczestnikami. Opiekę nad grupą sprawują nauczyciele – opiekunowie , którzy odpowiadają także za dyscyplinę i bezpieczeństwo.
  6. Ścieżka i jej elementy powinny być wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem.
  7. Korzystanie z obiektu przez dzieci i młodzież do 18-go roku życia jest możliwe tylko pod opieką osoby dorosłej.
  8. Trasa ścieżki jak i przyległe do niej tereny mogą stanowić źródło różnorakich zagrożeń wynikających z przebywania na terenach leśnych, w szczególności:
  • możliwości ukąszenia przez owady, kleszcze, czy żmije, kontaktu z roślinami parzącymi, trującymi, itp.
  • zagrożenie ze strony spadających gałęzi, możliwość potknięć czy poślizgnięć na nierównościach terenu itp.
  • zagrożenia z tytułu samowolnego oddalenia się od grupy w terenie leśnym (możliwość zabłądzenia),
  • zagrożenia z tytułu maszyn w ruchu (pojazdy transportowe)
  1. Dzieci i młodzież do 18-go roku życia, mogą przebywać na terenie obiektu jedynie pod opieką nauczyciela, rodzica bądź innego dorosłego opiekuna ponoszącego pełną odpowiedzialność (w tym odpowiedzialność materialną za wyrządzone szkody) za dziecko, młodzież.
  2. Na terenie obiektu obowiązuje zakaz spożywania napojów alkoholowych, innych używek oraz palenia papierosów.
  3. Zabrania się również:
  • niszczenia infrastruktury, tablic tematycznych, eksponatów,
  • zaśmiecania terenu,
  • niszczenia zieleni,
  • chwytania lub zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia nor, gniazd
  • przebywania z psami bez otoku,
  • hałasowania,
  • biwakowania,
  • kąpieli i eksploracji zbiorników wodnych,
  • rozniecania ognia poza miejscem wyznaczonym i bez uzgodnienia z pracownikiem nadleśnictwa,
  • wykorzystywania eksponatów i tablic tematycznych niezgodnie z ich przeznaczeniem,
  • stosowania środków chemicznych, z wyjątkiem repelentów odstraszających kleszcze, komary itp.
  • poruszania się po ścieżce i obiektach do niej przyległych pojazdami silnikowymi.
  1. Obowiązuje również zakaz korzystania z obiektu w przypadku niesprzyjających warunków atmosferycznych (silne wiatry, ulewy, burze itp.)
  2. Nadleśnictwo Zamrzenica nie ponosi odpowiedzialności za wypadki powstałe podczas korzystania z obiektu.
  3. Za rzeczy pozostawione na terenie obiektu Nadleśnictwo Zamrzenica nie ponosi odpowiedzialności.
  4. W czasie korzystania z obiektu należy stosować się do wskazówek pracowników Nadleśnictwa Zamrzenica.
  5. W związku z wykonywaniem czynności służbowych pracownicy Służby Leśnej mają prawo do kontrolowania osób znajdujących się na terenie ścieżki przyrodniczo-leśnej.
  6. Wszelkie zauważone nieprawidłowości, uszkodzenia urządzeń, zagrożenia mające wpływ na bezpieczeństwo uczestników należy bezzwłocznie zgłaszać do Nadleśnictwa Zamrzenica.

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Masz las lub grunt do zalesienia i chcesz go sprzedać?

Masz las lub grunt do zalesienia i chcesz go sprzedać?

Masz las lub grunt do zalesienia i chcesz go sprzedać? W szczególności przylegający do gruntu zarządzanego przez jednostkę Lasów Państwowych lub znajdujący się w pobliżu gruntów LP?

Sprawdź, w zasięgu którego nadleśnictwa znajduje się Twój grunt i ustal numer działki ewidencyjnej. Sprawdź, czy las/grunt spełnia warunki, na jakich nadleśnictwo może odkupić od Ciebie tę nieruchomość. Skontaktuj się z nadleśnictwem i przedstaw mu ofertę sprzedaży. Nadleśnictwo oceni przydatność oferowanego gruntu i zleci rzeczoznawcy wycenę wskazanej działki oraz zaproponuje cenę nabycia.

Kupując nowe grunty, Lasy Państwowe realizują założenia Krajowego Programu Zwiększania Lesistości, opracowanego przez Instytut Badawczy Leśnictwa. Do 2050 roku lesistość Polski zwiększy się do 33%, tym samym zwiększy się bezpieczeństwo klimatyczne kraju.

Zasady skupu gruntów pod nowe lasy wyjaśnia krótki przewodnik:

Jestem zainteresowany sprzedażą. Co mam zrobić?

Przede wszystkim ustalić w zasięgu administracyjnym, którego nadleśnictwa leży nieruchomość. Sprawdzić, czy las/grunt spełnia warunki skupu gruntów przez jednostki LP, a następnie skierować ofertę do nadleśnictwa, precyzyjnie opisując działkę: wskazując dokładny adres ewidencyjny. Wcześniejszego uregulowania wymagają też sprawy własnościowe, jak np. dziedziczenie.

Jakimi gruntami będą zainteresowane Lasy Państwowe?

Rodzaj gruntów i warunki ich zakupu określa ustawa o lasach. Art. 37 wymienia, że Lasy Państwowe mogą nabyć „lasy, grunty przeznaczone do zalesienia lub inne grunty lub nieruchomości, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami gospodarki leśnej i nie narusza interesu Skarbu Państwa”. W praktyce, w szczególnosci będą to grunty sąsiadujące z obszarami zarządzanymi przez Lasy Państwowe, przylegające do nich – ze względu na możliwość prowadzenia gospodarki leśnej oraz oraz tworzące samodzielne kompleksy leśne w niewielkiej odległości od gruntów Lasów Państwowych, a także takie, w stosunku do których istnieje możliwość zniesienia współwłasności lub regulacji przebiegu granicy polno-leśnej. Zdarzają się sytuacje, w których w sąsiedztwie lub nawet wewnątrz terenu zarządzanego przez Lasy Państwowe usytuowane są enklawy innej własności. Z takimi sytuacjami mamy do czynienia głównie na Mazowszu i w Polsce wschodniej.

Status gruntów można zweryfikować w internetowym Banku Danych o Lasach – https://www.bdl.lasy.gov.pl/portal/

Ile zapłacą nadleśnictwa?

Cena zakupu jest uzależniona od wielu czynników, m.in. od położenia i kształtu działki, gatunków drzew, które na niej rosną, wieku i stanu sanitarnego drzewostanu. Każdy zakup na rzecz Skarbu Państwa poprzedza wycena rzeczoznawcy majątkowego.

Mówiąc o krajowych zasobach leśnych należy przede wszystkim przytoczyć dwa główne wskaźniki - lesistość i zasobność. Lesistość to procent pokrycia powierzchni kraju przez lasy, zasobność to z kolei przeciętna objętość masy drzewnej na jednostkę powierzchni, wyrażana w m3 na hektar. Pierwszy z wymienionych wskaźników osiągnął w Polsce 30%, drugi zaś 290 m3/ha. Dużo to czy mało? Jak wypadamy w tym względzie na tle Europy i świata?

Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Obecnie lasy rosną w Polsce na ponad 9,2 mln ha, co odpowiada lesistości 30 proc. powierzchni kraju. Z tego 7,15 mln ha to lasy państwowe. Wartość ta robi jeszcze większe wrażenie jeśli odniesiemy ją do lesistości kraju w dniu zakończenia II wojny światowej, wówczas jedynie 20,8% powierzchni Polski było pokryte lasami. Można więc powiedzieć, że trzy pokolenia Polaków, w niecałe stulecie zalesiły 9% powierzchni swojego kraju! Według Polityki Leśnej Państwa – strategicznego dokumentu opisującego kierunki rozwoju polskich lasów, w 2050 roku mamy osiągnąć lesistość na poziomie 33% powierzchni kraju.

Lesistość Polski wynosząca 30% (w stosunku do powierzchni lądowej) jest zbliżona do przeciętnej lesistości świata (30,6%). Lesistość naszego kraju jest także zbliżona do lesistości Europy (bez Rosji) wynoszącej 32,2% oraz Ameryki Północnej (33%). Jest ona natomiast zdecydowanie niższa od lesistości Ameryki Południowej (49%), Europy razem z Rosją (44,7%) i Ameryki Środkowej (38%). Lesistość Polski jest natomiast zdecydowanie wyższa niż lesistość całej Afryki (23%), Azji (19%) oraz Oceanii (23%).

Najważniejsze jednak, że zarówno lesistość Polski, jak i Europy od lat wzrasta. Jest to niestety wyjątkiem w kontekście innych kontynentów, gdzie trwa de facto deforestacja (wylesienie). Najsilniej proces ten dotyka Amerykę Południową. Tymczasem polskie prawo gwarantuje, że każdy las jest odnawiany przez sadzenie lub z wykorzystaniem odnowienia naturalnego w czasie 5 lat od wycięcia, w praktyce zrównoważonej gospodarki leśnej dużo szybciej.

Wracając jednak do lesistości Polski, warto podkreślić, że dziś myślimy już o perspektywie 2050 roku i wspomnianych 33%, stąd w Lasach Państwowych w ostatnim roku nastąpiła intensyfikacja programu skupu gruntów.

W tym miejscu trzeba podkreślić, że w naszym kraju większością lasów (77 proc.) zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe i to głównie na tej instytucji spoczywa obowiązek realizacji założeń strategii wzrostu lesistości. Blisko 1,8 mln ha, czyli ponad 19 proc. lasów w Polsce, należy do osób prywatnych.

Zasady akcji powiększania zasobów leśnych przez Lasy Państwowe, reguluje Zarządzenie nr 79 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z 30 grudnia 2021 roku. W tym roku poszczególni nadleśniczowie mieli za zadanie aktywnie promować ofertę zakupów. Zarządzenie wskazuje też na źródło finansowania zakupu gruntów. Są nim własne fundusze nadleśnictwa lub, w przypadku ich braku, środki pochodzące z funduszu leśnego, czyli specjalnego, wspólnego instrumentu finansowego, do którego część zysku wpłacają wszystkie jednostki Lasów Państwowych.

Drugi z przywołanych na wstępie wskaźników też dobitnie wskazuje na fakt, że polskie lasy są bardziej zasobne, niż przed laty. Dość powiedzieć, że w 1945 roku, na hektarze rosło przeciętnie o blisko 100 m3 mniej drzew! Oczywiście był to głównie skutek rabunkowej działalności okupantów, a wcześniej zaborców.

Dziś zasobność na poziomie 290 m3/ ha, stawia nas w czołówce na kontynencie europejskim, gdzie największą zasobnością lasów charakteryzują się lasy Europy Środkowo-Zachodniej (238 m3/ha) oraz Środkowo-Wschodniej (237 m3/ha), a najniższą Europy Południowo-Zachodniej (90 m3/ha) i Rosji (101 m3/ha). Przeciętna zasobność lasów Europy wynosi 163 m3/ha.

Skąd tak szczegółowe dane dotyczące wymienionych wskaźników?

Okazuje się jednak, że lasy są dziś, wbrew obiegowemu przekonaniu, że „w lesie drzewa niepoliczone”, dokładnie zinwentaryzowane i opisane, zarówno pod kątem parametrów ilościowych, jak i jakościowych. Odpowiada za to program Wielkoobszarowej Inwentaryzacji Stanu Lasu, którego kolejne cykle realizowane są w latach 2005-2009, 2010-2014, 2015-2019, 2020-2024 finansowany ze środków Lasów Państwowych – funduszu leśnego. W okresie tym polskie lasy zostały, przy użyciu nowoczesnych technologii dokładnie pomierzone oraz skatalogowane.

Dziś takie dokładne pomiary nie stanowią problemu mając do dyspozycji system informacji przestrzennej, działający w oparciu o dane GPS czy zdjęcia lotnicze, oraz programy komputerowe dokonujące szybkiej analizy danych.

Co ciekawe, wszystkie te informacje są dostępne bezpłatnie dla każdego zainteresowanego. Wyniki Wielkoobszarowej Inwentaryzacji Stanu Lasu, Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej zebrało w specjalny raport, który został opublikowany w sieci. Szczegółowe zaś dane dotyczące poszczególnych fragmentów lasu w wybranej okolicy można sprawdzić w Banku Danych o Lasach.

BDL to rozbudowany system informatyczny gromadzący, przetwarzający i udostępniający informacje dotyczące lasów wszystkich form własności na terenie Polski. Bank dostarcza informacji na potrzeby statystyki publicznej, krajowej jak międzynarodowej, a także planowania przestrzennego.

W systemie są gromadzone opisy taksacyjne z dokumentacji urządzeniowej dla lasów wszystkich form własności, informacje z opracowań siedliskowych i fitosocjologicznych, a także dane z Wielkoobszarowej Inwentaryzacji Stanu Lasów, z zakresu gospodarki łowieckiej, informacje o pożarach w lasach i wiele innych informacji dotyczących terenów leśnych.

Bank Danych o Lasach udostępnia swoje zasoby poprzez stronę www.bdl.lasy.gov.pl, a także specjalną aplikację na smartfon – mBDL.

Głównymi elementami są mapa interaktywna, pomagająca lokalizować obszar, którym jesteśmy zainteresowani oraz kreator zestawień dot. danych źródłowych.

Ponadto udostępniane są tam publikacje z zakresu szeroko pojętego leśnictwa, jak np. Raport o stanie lasów, kolejne roczniki Leśnictwa przygotowane przez Główny Urząd Statystyczny czy Aktualizacja stanu lasu przygotowywana corocznie w ramach prac nad BDL.

W ramach portalu BDL funkcjonuje również system automatycznego pobierania danych o aktualnych wydzieleniach leśnych w zarządzie poszczególnych nadleśnictw PGL LP.