Asset Publisher
Łowiectwo
P7170059.JPG
gospodarka łowiecka 1.jpg
gospodarka łowiecka 3.jpg
P9250054.JPG
Zasadność funkcjonowania łowiectwa jest oczywista. Zmiany środowiska w tym środowiska leśnego dokonane przez człowieka zniekształciły lub zlikwidowały naturalne mechanizmy regulacyjne w populacjach dzikich zwierząt.
Podstawowym zadaniem łowiectwa jest zastąpienie tych mechanizmów działaniami zgodnymi z najlepszą wiedzą i możliwościami człowieka. Oczywiście nie bez znaczenia jest kultywowanie tradycji i zwyczajów myślistwa nierozerwalnie towarzyszącego człowiekowi od niepamiętnych czasów.
Samorzutny rozwój populacji dzikich zwierząt na terenach gospodarczo przekształconych wywołuje szereg negatywnych konsekwencji. Nastąpić może wzmożony rozwój chorób zakaźnych i ogólne pogorszenie kondycji populacji. Najbardziej jednak dotkliwe i namacalne jest występowanie nadmiernych szkód w uprawach rolnych i leśnych.
Ważne jest aby te szkody utrzymać na niewielkim gospodarczo znośnym poziomie.
Dążymy do tego poprzez:
- poprawę naturalnych warunków bytowania zwierzyny / np. poletka żerowe, zgryzowe, zagospodarowanie łąk śródleśnych itp. /,
- dokarmianie zwierzyny w lesie w okresach nasilenia szkód i braku pokarmu naturalnego,
- utrzymywanie pasów zaporowych / pokarmowych / na głównych ciągach zwierzyny,
- regulowanie liczebności i struktury populacji zwierzyny,
- ochronę mechaniczną i chemiczną upraw rolnych i leśnych.
Wszyscy powinniśmy sobie zdawać sprawę, że dzikie zwierzęta są niezbędnym elementem środowiska naturalnego i należy wypracować satysfakcjonujące większość stron / rolnicy, leśnicy, myśliwi, ekolodzy / zasady gospodarowania populacjami tych zwierząt.
Nadleśnictwa Zamrzenica zarządza Ośrodkiem Hodowli Zwierzyny Lasów Państwowych w skład którego wchodzą dwa obwody łowieckie leśne, wyłączone z wydzierżawienia. Są to obwód nr 46 „Zamrzenica" o powierzchni 17505 ha, w tym 10799 ha lasów oraz obwód nr 29 „Wierzchlas" o powierzchni 12249 ha, w tym 8035 ha lasów. OHZ posiada własną bazę noclegową.
Nadleśnictwo Zamrzenica położone jest w północno-zachodniej części województwa kujawsko-pomorskiego na południowym skraju dużego kompleksu leśnego Borów Tucholskich. Obszar nadleśnictwa obfituje w niezliczoną ilość dużych i małych zbiorników oraz cieków wodnych nadających niepowtarzalny malowniczy charakter otaczającym lasom. Szczególne znaczenie dla tego terenu nadleśnictwa ma Zalew Koronowski, otoczony w większości lasami tworzy kilkudziesięcio-kilometrową malowniczą linię brzegową.
W tym dobrze zachowanym środowisku przyrodniczym nie brakuje też zwierzyny łownej a przede wszystkim króla borów - jelenia szlachetnego.
Od dziesięcioleci polowanie na terenie OHZ na jelenie byki dostarczało myśliwym krajowym i zagranicznym wielu emocji.
Na terenie OHZ LP Nadleśnictwa Zamrzenica pozyskany został niejeden medalowy wieniec jelenia byka
Asset Publisher
2 lutego obchodzimy World Wetland Day, czyli Światowy Dzień Mokradeł
2 lutego obchodzimy World Wetland Day, czyli Światowy Dzień Mokradeł
Lasy Państwowe od wielu lat realizują szereg bardzo ważnych inicjatyw służących bagnom, mokradłom i terenom podmokłym, jak również ochronie szeroko rozumianych zasobów wodnych w polskich lasach. W ramach projektów małej retencji w ostatnich latach leśnicy zbudowali na zarządzanych przez siebie terenach 9500 polderów, zastawek i progów zwalniających, zatrzymujących wodę w lesie.
„Bagna dla naszej wspólnej przyszłości” to hasło tegorocznej edycji Światowego Dnia Mokradeł, które w dobie zmiany klimatu i okresowej suszy w polskich lasach leśnicy powtarzają od lat. To oni, jako przyrodnicy, prowadząc wielofunkcyjną gospodarkę leśną mają świadomość tego, jak cennym zasobem w środowisku leśnym jest woda.
– Wychodząc z propozycją objęcia szczególną ochroną 17% powierzchni Lasów Państwowych – czyli obszaru 1,2 mln ha będących w zarządzie PGL LP, leśnicy ujęli w tym zestawieniu wiele cennych przyrodniczo siedlisk, w tym także mokradłowych. Bo lasy to bardzo skomplikowane ekosystemy, które dziś, w dobie zmian klimatu, wymagają szczególnej uwagi i troski, wyrażonej indywidualnym podejściem i dostosowaniem prowadzonych działań gospodarczych do warunków przyrodniczych i klimatycznych – powiedział Witold Koss, dyrektor generalny Lasów Państwowych.
W ramach projektów małej retencji leśnicy realizują szereg zadań służących gromadzeniu i zatrzymywaniu wody w lesie oraz spowolnieniu powierzchniowego spływu:
- Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu
– mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych, zwany
też projektem małej retencji nizinnej. Projekt stanowi obecnie kontynuację działań realizowanych przez leśników od 2007 roku, których celem jest wzmocnienie odporności nizinnych ekosystemów leśnych na zagrożenia powodowane zmianą klimatu poprzez realizację kompleksowych działań retencyjnych i przeciwerozyjnych. Projekt ma również na celu minimalizację negatywnych skutków naturalnych zjawisk pogodowych i klimatycznych, jak choćby susze, pożary czy też powodzie i podtopienia. - Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu
– mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach górskich, zwany też małą retencją górską. W ramach projektu realizowane są zadania zbliżone do zakresu wpisującego się w małą retencję nizinną, aczkolwiek z uwagi na lokalizację projektu – tereny górskie – projekt bezpośrednio wpływa ma wzmocnienie górskich ekosystemów leśnych. Projekt m.in. minimalizuje negatywne skutki intensywnych i długotrwałych opadów atmosferycznych, ekstremalnego przepływu wód w korytach, spływów powierzchniowych oraz niezwykle destrukcyjnego działania wód wezbraniowych.
Lasy Państwowe prowadzą również projekt „Lasy dla mokradeł – ochrona siedlisk hydrogenicznych na obszarach cennych przyrodniczo”. Jego najważniejszym celem jest przywrócenie funkcji lub utrzymanie stanu bagien, torfowisk i innych terenów podmokłych pozostających w zarządzie PGL LP na obszarach Sieci Natura 2000 i poza nimi. Projekt został uwzględniony w wykazie planowanych operacji o znaczeniu strategicznym w Programie Operacyjnym FEnIKS. Projekt opiera się o współpracę jednostek LP (ponad 120 nadleśnictw) z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytetem Przyrodniczym w Poznaniu oraz z Centrum Ochrony Mokradeł.
– O tym, że bez wody nie ma życia – zarówno dla przyrody, jak i dla człowieka, wiedzą wszyscy, jednakże w kwestiach edukacji przyrodniczej, dotyczącej cennych ekosystemów bagiennych i mokradeł, mamy jeszcze wiele do zrobienia. Tereny podmokłe to bardzo często unikalne miejsca występowania chronionych gatunków flory i fauny, dom dla wielu owadów oraz ostoje populacji ptaków – dodaje dyrektor Koss.
Leśnicy dbają o mokradła i tereny bagienne nie tylko od święta! Każdego roku, w ramach zajęć edukacyjnych prowadzonych przez leśników, tysiące osób: dzieci, młodzieży i ludzi dorosłych, poznają niezwykły świat ekosystemów leśnych, których funkcjonowanie jest uzależnione od wody. Lasy to niezwykle złożone i bardzo wrażliwe obiekty przyrodnicze, w których niedobór lub brak wody objawiają się na wiele sposobów: od zanikania określonych gatunków roślin i zwierząt, po osłabienie, choroby i zamieranie całych fragmentów lasów. Świadomość zagrożeń, które niesie ze sobą zmiana klimatu i to jak możemy starać się im przeciwdziałać, łagodząc jej skutki, to zagadnienia, na które edukatorzy leśni starają się uwrażliwić jak największe grono odbiorców.
Leśnicy postrzegają lasy ekosystemowo, jako swoiste systemy „naczyń połączonych”. Oznacza to nic innego jak to, że lasy to nie tylko drzewa, ale też m.in. rezerwuar zasobów wodnych, tworzących każdorazowo unikalne, leśne mikroklimaty, warunkujący wilgotność siedlisk, a co za tym idzie – kształtujący bogactwo przyrodnicze danego obszaru.
