Webcontent-Anzeige
REGULAMIN ŚCIEŻKI PRZYRODNICZO-LEŚNEJ „NAD ZAMRZONKĄ”
REGULAMIN ŚCIEŻKI PRZYRODNICZO-LEŚNEJ „NAD ZAMRZONKĄ”
- Ścieżka przyrodniczo-leśna „Nad Zamrzonką” jest miejscem przeznaczonym do edukacji leśnej
i wypoczynku, dzieci, młodzieży i dorosłych. - Na terenie obiektu można przebywać od świtu do zmierzchu.
- Wejście na teren obiektu jest bezpłatne.
- Zajęcia z edukacji przyrodniczo leśnej z przewodnikiem Nadleśnictwa Zamrzenica prowadzone są bezpłatnie dla grup zorganizowanych z placówek oświatowych, opiekuńczo – wychowawczych oraz dla organizacji nieprowadzących działalności zarobkowej w zakresie turystyki.
- Pracownicy nadleśnictwa prowadzący zajęcia dla grup zorganizowanych podczas zajęć nie sprawują opieki pedagogicznej ani nie odpowiadają za nadzór wychowawczy nad uczestnikami. Opiekę nad grupą sprawują nauczyciele – opiekunowie , którzy odpowiadają także za dyscyplinę i bezpieczeństwo.
- Ścieżka i jej elementy powinny być wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem.
- Korzystanie z obiektu przez dzieci i młodzież do 18-go roku życia jest możliwe tylko pod opieką osoby dorosłej.
- Trasa ścieżki jak i przyległe do niej tereny mogą stanowić źródło różnorakich zagrożeń
wynikających z przebywania na terenach leśnych, w szczególności:
- możliwości ukąszenia przez owady, kleszcze, czy żmije, kontaktu z roślinami parzącymi, trującymi, itp.
- zagrożenie ze strony spadających gałęzi, możliwość potknięć czy poślizgnięć na nierównościach terenu itp.
- zagrożenia z tytułu samowolnego oddalenia się od grupy w terenie leśnym (możliwość zabłądzenia),
- zagrożenia z tytułu maszyn w ruchu (pojazdy transportowe)
- Dzieci i młodzież do 18-go roku życia, mogą przebywać na terenie obiektu jedynie pod opieką nauczyciela, rodzica bądź innego dorosłego opiekuna ponoszącego pełną odpowiedzialność (w tym odpowiedzialność materialną za wyrządzone szkody) za dziecko, młodzież.
- Na terenie obiektu obowiązuje zakaz spożywania napojów alkoholowych, innych używek oraz palenia papierosów.
- Zabrania się również:
- niszczenia infrastruktury, tablic tematycznych, eksponatów,
- zaśmiecania terenu,
- niszczenia zieleni,
- chwytania lub zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia nor, gniazd
- przebywania z psami bez otoku,
- hałasowania,
- biwakowania,
- kąpieli i eksploracji zbiorników wodnych,
- rozniecania ognia poza miejscem wyznaczonym i bez uzgodnienia z pracownikiem nadleśnictwa,
- wykorzystywania eksponatów i tablic tematycznych niezgodnie z ich przeznaczeniem,
- stosowania środków chemicznych, z wyjątkiem repelentów odstraszających kleszcze, komary itp.
- poruszania się po ścieżce i obiektach do niej przyległych pojazdami silnikowymi.
- Obowiązuje również zakaz korzystania z obiektu w przypadku niesprzyjających warunków atmosferycznych (silne wiatry, ulewy, burze itp.)
- Nadleśnictwo Zamrzenica nie ponosi odpowiedzialności za wypadki powstałe podczas korzystania z obiektu.
- Za rzeczy pozostawione na terenie obiektu Nadleśnictwo Zamrzenica nie ponosi odpowiedzialności.
- W czasie korzystania z obiektu należy stosować się do wskazówek pracowników Nadleśnictwa Zamrzenica.
- W związku z wykonywaniem czynności służbowych pracownicy Służby Leśnej mają prawo do kontrolowania osób znajdujących się na terenie ścieżki przyrodniczo-leśnej.
- Wszelkie zauważone nieprawidłowości, uszkodzenia urządzeń, zagrożenia mające wpływ na bezpieczeństwo uczestników należy bezzwłocznie zgłaszać do Nadleśnictwa Zamrzenica.
Numery telefonów:
- Numer alarmowy: 112
- Straż Pożarna: 998
- Policja: 997
- Pogotowie Ratunkowe: 999
- Nadleśnictwo Zamrzenica: 52 334 11 75, 52 334 11 54
Asset Publisher
Wąwóz Wyrwa
Wąwóz Wyrwa
Powołano kolejny rezerwat przyrody z okazji 100-lecia Lasów Państwowych.
Ochrona polskiej przyrody ma bardzo duże znaczenie podczas planowania i prowadzenia racjonalnej oraz trwale zrównoważonej gospodarki leśnej. Na terenach leśnych zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe przyroda chroniona jest na wiele sposobów, m in. poprzez wnioskowanie o ustanowienie rezerwatów. Wypracowany przez dziesięciolecia model prowadzenia gospodarki leśnej opartej na zasadzie powszechnej ochronności lasów, zachowania ich trwałości oraz ciągłości, a także zrównoważonego wykorzystania wszystkich jego funkcji może stanowić doskonały przykład współżycia człowieka z przyrodą.
Mając na względzie dobro naszej rodzimej przyrody kolejne pokolenia leśników chroniły i chronią miejsca o szczególnych walorach przyrodniczych m. in. poprzez zaniechanie prowadzenia w nich gospodarki leśnej, inicjowanie ustanawiania rezerwatów i pomników przyrody, stref ochronnych dla rzadkich siedlisk flory i fauny czy użytków ekologicznych.
W ramach wieloletniej współpracy Nadleśnictwa Dąbrowa z Zespołem Parków Krajobrazowych nad Dolną Wisłą podjęto działania w zakresie objęcia ochroną rezerwatową cennego obszaru ukształtowanego m. in. przez meandrującą rzekę Wyrwę. Po przeszło półtorarocznych staraniach z dniem 20 grudnia 2024 roku ustanowiono na mocy zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy (Dz. Urz. Woj. Kuj.-Pom. z 2024 r. poz. 7535) rezerwat przyrody pod nazwą „Wąwóz Wyrwa”. Rezerwat o powierzchni 48,80 ha znajdujący się w leśnictwie Bedlenki (oddziały: 336, 337, 338), położony jest na terenie gmin Drzycim i Świecie, w powiecie świeckim, w województwie kujawsko – pomorskim, nieopodal takich miejscowości jak Wyrwa, Polski Konopat czy Mały Dólsk.
Nazwa rezerwatu wywodzi się od przepływającej przez ten teren rzeki Wyrwa, a także od charakterystycznego ukształtowania terenu, poprzecinanego licznymi stromymi wąwozami. Istotą rezerwatu jest zachowanie grądu zboczowego porastającego stoki doliny rzeki Wyrwy, z jej strefą zboczową, dnem i samą rzeką.
W wyniku zaniechania prowadzenia gospodarki leśnej na przestrzeni kilkudziesięciu lat doszło do procesu naturalnego starzenia się i odnowienia drzewostanu oraz akumulacji martwego drewna.
Strome zbocza głęboko wcinające się w Wysoczyznę Świecką Parowu Konopackiego porastają lasy grądowe, głównie z udziałem około 125-letnich grabów, z domieszką lipy drobnolistnej i dębu szypułkowego w wieku około 140 lat. U podnóża parowu, na niewielkiej powierzchni znajduje się łęg jesionowo - olszowy porośnięty głównie olszą czarną z niewielką domieszką jesionu wyniosłego.
W skład bardzo bujnego runa wchodzą takie gatunki roślin zielnych, jak: zawilec gajowy, zawilec żółty, gwiazdnica wielokwiatowa, łuskiewnik różowy, przylaszczka pospolita, śnieżyczka przebiśnieg, złoć żółta, miodunka ćma, kokorycz pusta, kokorycz wielokwiatowa, jaskier kosmaty, jaskier rozłogowy, kopytnik pospolity, groszek wiosenny. Wśród gatunków objętych ochroną gatunkową należy wymienić licznie występujące stanowiska z lilią złotogłów, wawrzynkiem wilczełyko czy kwitnącym bluszczem pospolitym.
Na terenie rezerwatu znajdują się liczne chronione gatunki przedstawicieli fauny, w tym entomofauny. Ponadto sama rzeka stanowi istotne siedlisko chronionych ryb.
W celu zmniejszenia negatywnego oddziaływania rolnictwa na chroniony obszar, ustanowiono na granicy leśno-polnej rezerwatu otulinę o powierzchni 220,60 ha. Działanie to ma na celu zmniejszenie negatywnego oddziaływania na siedlisko leśne w wyniku spływania nawozów i pestycydów z okolicznych pól. Ponadto dużym zagrożeniem dla prawidłowego rozwoju flory i fauny runa leśnego są bezprawne wjazdy użytkowników quadów i motorów crossowych na teren rezerwatu.
