Webcontent-Anzeige
REGULAMIN KORZYSTANIA Z SALI EDUKACYJNEJ WE WIERZCHLESIE
REGULAMIN KORZYSTANIA Z SALI EDUKACYJNEJ
WE WIERZCHLESIE
Sala edukacyjna jest własnością Nadleśnictwa Zamrzenica.
- Sala edukacyjna może być użytkowana przez placówki oświatowe, grupy zorganizowane lub inne podmioty za zgodą Nadleśniczego Nadleśnictwa Zamrzenica pod nadzorem pracownika Nadleśnictwa Zamrzenica.
- Z sali edukacyjnej mogą korzystać osoby, które zgłoszą do Nadleśnictwa Zamrzenica rezerwację terminu zajęć, mailem na adres zamrzenica@torun.lasy.gov.pl lub osobiście w biurze Nadleśnictwa Zamrzenica.
- Salę można użytkować w godz. 8:00-15:00 tylko w obecności pracownika Nadleśnictwa Zamrzenica w dni robocze.
- Rezerwacja sali edukacyjnej, powinna nastąpić najpóźniej na 5 dni roboczych przed planowaną datą zajęć.
- Rezygnacja z zajęć w Sali edukacyjnej powinna zostać zgłoszona pracownikowi Nadleśnictwa Zamrzenica nie później niż 2 dni przed rezerwacją.
- Pojemność sali wynosi 25 osób.
- Na terenie obiektu obowiązuje:
- przestrzeganie zasad ВНР,
- zachowanie czystości,
- przestrzeganie obowiązujących przepisów przeciwpożarowych,
- dbałość o wszystkie urządzenia i eksponaty,
- Za zniszczenia powstałe podczas korzystania z sali edukacyjnej odpowiada i ponosi odpowiedzialność (również materialną) opiekun wycieczki, rezerwujący, który jest zobowiązany do ciągłej obecności w czasie korzystania z sali.
- W zakresie spraw nienormowanych niniejszym regulaminem decyzje podejmuje pracownik Nadleśnictwa Zamrzenica w uzgodnieniu z Nadleśniczym Nadleśnictwa Zamrzenica.
Numery telefonów:
- Numer alarmowy: 112
- Straż Pożarna: 998
- Policja: 997
- Pogotowie Ratunkowe: 999
- Nadleśnictwo Zamrzenica: 52 334 11 75, 52 334 11 54
Asset Publisher
Jak zwiększyć pochłanianie CO2 przez lasy?
Jak zwiększyć pochłanianie CO2 przez lasy?
Instytut Badawczy Leśnictwa, na zlecenie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, opracował ranking działań dodatkowych, których celem jest zwiększenie ilości dwutlenku węgla pochłanianego przez ekosystemy leśne. W naszych uwarunkowaniach przyrodniczych można podejmować różne działania w zależności cech oraz stanu ekosystemu leśnego.
Drzewa, w procesie fotosyntezy, pobierają dwutlenek węgla („gaz życia”) i przekształcają go w węgiel organiczny – magazynując w drewnie, ściółce czy wzbogacając glebę. W ten sposób ekosystemy leśne przyczyniają się do redukcji stężenia CO2 w atmosferze.
Zdolności lasów do pochłaniania dwutlenku węgla i łagodzenia zmian klimatycznych zależą od wielu czynników, np. wieku, składu gatunkowego czy stanu zdrowotnego drzewostanów. Czynniki zewnętrze (biotyczne i abiotyczne) lub nasze działania mogą wpływać na zmniejszenie lub zwiększenie tych możliwości.
Jednym z elementów prowadzonego przez LP projektu pn. „Lasy Węglowe” jest analiza możliwości certyfikacji dodatkowych ilości dwutlenku węgla, zmagazynowanych przy pomocy precyzyjnie dobranych technik zagospodarowania lasu (np. podsadzenia, wprowadzanie dodatkowych sadzonek czy zalesienia).
W ramach realizowanych na zlecenie DGLP prac badawczych i analiz powstał m.in. ranking działań dodatkowych w leśnictwie wskazujący, które z nich mają największy wpływ na sekwestrację CO2 w ekosystemach leśnych.
Dzięki monitoringowi powierzchni objętych działaniami dodatkowymi oraz powierzchni referencyjnych (gdzie prowadzono standardową gospodarkę leśną) możliwe było określenie szacowanego efektu dodatkowego, czyli ilości dodatkowo związanego węgla w perspektywie np. 30 lat jako efektu zmiany sposobu zagospodarowania lasu.
Prowadzone analizy wskazują, że największy potencjał zwiększania akumulacji węgla mają działania takie jak: podsadzenia, stosowanie dodatkowego wprowadzania sadzonek lub metody Sobańskiego, ochrona gleby podczas prac gospodarczych oraz odnowienie z samosiewu. Wysokie wartości wykazują odnowienia na terenach otwartych (obszary leśne – np. płazowizny, halizny) i zalesianie (obszary nieleśne), co potwierdza potencjał lasu w wiązaniu węgla i wprowadzanie go na terenach, na których go do tej pory nie było.
Ilość zgromadzonego w ekosystemie węgla będzie zależała od wielu czynników, zarówno biotycznych jak i abiotycznych, a także dotychczas prowadzonej gospodarki leśnej. Duże znaczenie w możliwościach doboru optymalnych działań dodatkowych będą mieć m.in. typ siedliska i bonitacji (czyli produktywności siedliska), a co się z tym wiąże, także dostępność wody.
Więcej o projektach LP związanych z ochroną klimatu dowiecie się na stronie: http://www.lasydlaklimatu.lasy.gov.pl
