Asset Publisher
Mała retencja
"Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych"
Nazwa projektu: Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych
Zrealizowany w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 działanie 2.1 Adaptacja do zmian klimatu z zabezpieczeniem i zwiększeniem odporności na klęski żywiołowe, w szczególności katastrofy naturalne odraz monitoring środowiska
Okres realizacji: 2016-2023 r.
Beneficjent: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe
przy wsparciu Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych jako jednostki realizującej projekt (JRP)
Cel projektu: wzmocnienie odporności na zagrożenia związane ze zmianami klimatu w nizinnych ekosystemach leśnych.
Cele uzupełniające:
• odbudowa cennych ekosystemów naturalnych, a tym samym pozytywny wpływ na ochronę różnorodności biologicznej;
• ocena skutków przyrodniczych wykonywanych zadań realizowana poprzez prowadzenie monitoringu porealizacyjnego wybranych zadań adaptacyjnych.
Podejmowane działania były ukierunkowane na zapobieganie powstawaniu lub minimalizację negatywnych skutków zjawisk naturalnych takich jak: niszczące działanie wód wezbraniowych, powodzie i podtopienia, susza i pożary.
W ramach projektu realizowane zostały inwestycje związane z:
• budową, przebudową, odbudową i poprawą funkcjonowania zbiorników małej retencji, wraz z niezbędną infrastrukturą umożliwiającą czerpanie wody do celów przeciwpożarowych przez jednostki PSP;
• budową, przebudową, odbudową i poprawą funkcjonowania małych urządzeń piętrzących w celu spowolnienia odpływu wód powierzchniowych oraz ochrony gleb torfowych;
• adaptacją istniejących systemów melioracyjnych do pełnienia funkcji retencyjnych z zachowaniem drożności cieku dla ryb;
• przeciwdziałaniem nadmiernej erozji wodnej – np. poprzez zabezpieczanie brzegów i stoków;
• przebudową i rozbiórką obiektów hydrotechnicznych niedostosowanych do wód wezbraniowych (mostów, przepustów, brodów).
O oddziaływaniu obiektów retencyjnych decyduje nie ich wielkość, ale liczba urządzeń w zlewni, co przekłada się na ich efektywność na dużą skalę. Budowane były w większości małe obiekty/budowle o prostej konstrukcji z zastosowaniem materiałów naturalnych. Ponieważ obiekty te spełniają głównie funkcje ekologiczne – z założenia są przyjazne dla środowiska. Wszystkie projektowane budowle zostały dostosowane do lokalnych warunków przyrodniczo-krajobrazowych, w tym w taki sposób, aby umożliwić swobodne przemieszczanie się organizmów wodnych.
Efekty
Za najistotniejszy, mierzalny efekt projektu uznano przede wszystkim retencjonowanie wody. Nie mniej ważny jest również wpływ małej retencji na ochronę przyrody: zbiorniki powstałe w ramach projektu nie tylko przyczyniają się do poprawy bilansu wodnego i uwilgotnienia siedlisk leśnych, lecz także stały się ważną ostoją wodnej fauny i flory, służą jako wodopoje dla leśnych zwierząt i pełnią funkcje biofiltrów.
Osiągnięte wskaźniki:
objętość retencjonowanej wody: 2 544 674,61 mln m³
pojemność obiektów małej retencji: 3 985 194,74 mln m³
liczba obiektów piętrzących wodę lub spowalniających jej odpływ: 1 349 szt.
Wartość projektu
Całkowity koszt realizacji projektu: 246 495 660,08 zł
Kwota wydatków kwalifikowalnych: 191 222 163 zł
Kwota dofinansowania z funduszy europejskich: 162 538 838,55 zł
Zapobieganie pożarów lasów
"Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – zapobieganie, przeciwdziałanie oraz ograniczanie skutków zagrożeń związanych z pożarami lasów"
W ostatnich latach Polska plasuje się w czołówce pod względem liczby pożarów – zaraz za Portugalią i Hiszpanią, natomiast pod względem powierzchni nimi objętej – znajdujemy się w pierwszej dziesiątce. Częstotliwość pożarów jest m.in. konsekwencją zmian klimatycznych (długotrwałe susze, mała liczba opadów) czy składu gatunkowego naszych drzewostanów – w polskich lasach przeważają gatunki iglaste, ze znacznym udziałem sosny (łatwopalne olejki eteryczne). Niestety większość pożarów nadal wybucha z winy ludzi, spowodowana umyślnymi podpaleniami, wypalaniem traw czy nieostrożnym obchodzeniem się z ogniem.
Zagrożenie pożarami lasów w Polsce jest jednym z najwyższych w Europie. Tylko w 2015 roku na terenach zarządzanych przez LP wybuchło 3732 pożarów, które objęły powierzchnię blisko 880 ha. Ponieważ zapobieganie im wymaga bardzo wysokich nakładów – Lasy Państwowe w walce z tym niebezpiecznym żywiołem sięgają również po fundusze unijne.
Koordynowanie przedsięwzięcia pod nazwą "Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – zapobieganie, przeciwdziałanie oraz ograniczanie skutków zagrożeń związanych z pożarami lasów" PGL LP powierzyło CKPŚ. Projekt ten był realizowany w ramach II osi priorytetowej Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowiska (działanie 2.1 Adaptacja do zmian klimatu wraz z zabezpieczeniem i zwiększeniem odporności na klęski żywiołowe, w szczególności katastrofy naturalne oraz monitoring środowiska).
Okres realizacji: 2016-2023 r.
Cel projektu: zmniejszenie negatywnych skutków wywoływanych przez pożary w lasach oraz sprawne lokalizowanie źródła zagrożenia i minimalizowanie strat, a w dalszej perspektywie – zmniejszenie średniej powierzchni pożarów i rozszerzenie obserwacji obszarów leśnych, szczególnie w nadleśnictwach zakwalifikowanych do I kategorii zagrożenia pożarowego.
Cele uzupełniające:
• rozszerzenie obserwacji obszarów leśnych,
• szybsze i bardziej precyzyjne określenie miejsca powstania pożaru,
• dokładniejsze prognozowanie zagrożenia pożarowego na podstawie danych meteorologicznych,
• skrócenie czasu dotarcia jednostek LP na miejsce pożaru.
Dofinansowanie zostało przeznaczone na:
rozwój i modernizację systemów wczesnego ostrzegania i prognozowania zagrożeń, w tym:
budowę i modernizację dostrzegalni pożarowych (138 szt.)
zakup nowoczesnego sprzętu umożliwiającego lokalizację i wykrywanie pożarów (183 szt.)
doposażenie punktów alarmowo-dyspozycyjnych (PAD) (42 szt.)
budowę stacji meteorologicznych (12 szt.)
wsparcie techniczne systemu ratowniczo-gaśniczego na wypadek wystąpienia pożarów lasów, w tym:
zakup samochodów patrolowo-gaśniczych (67 szt.)
Zasięg realizacji projektu pn. "Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – zapobieganie, przeciwdziałanie oraz ograniczanie skutków zagrożeń związanych z pożarami lasów"
Realizacja projektu przyczyniła się między innymi do:
zwiększenia odporności lasów na klęski żywiołowe takie jak pożary, którymi zagrożenie wzrasta wraz z ocieplaniem się klimatu,
podniesienia efektywności systemu wczesnego ostrzegania o pożarach w Lasach Państwowych,
zwiększenia powierzchni leśnych objętych monitoringiem oraz skrócenia czasu wykrycia zagrożenia i reagowania
ograniczenia zasięgu pożarów i negatywnych skutków z nimi związanych (np. zubożenie gleby, zniszczenie ekosystemu i zamieszkujących go organizmów, straty materialne),
poprawy ochrony przeciwpożarowej na obszarach sąsiadujących z terenami administrowanymi przez LP, np. parków narodowych czy terenach zamieszkanych (wpływ na bezpieczeństwo mieszkańców i turystów),
ograniczenia emisji CO₂ w wyniku zmniejszenia liczby oraz zasięgu pożarów.
Wartość projektu
Całkowity koszt realizacji projektu: 88 029 674,40 zł
Kwota wydatków kwalifikowalnych: 59 472 181,08 zł
Kwota dofinansowania z funduszy europejskich: 50 551 353,92 zł
Ochrona przyrody
Projekt: Ochrona przyrody oraz ukierunkowanie ruchu turystycznego na obszarach cennych przyrodniczo na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu
Regionalny Program Operacyjny Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2014-2020
Oś Priorytetowa 4 Region przyjazny środowisku
Działanie 4.5 Ochrona przyrody
Całkowita wartość projektu 4 370 035,21 PLN
Całkowita wartość wydatków kwalifikowanych 3 997 889,21 PLN
Dofinansowanie 2 334 608,17 PLN co stanowi 58,40% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu.
Wnioskodawcą projektu jest Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych (RDLP) w Toruniu, która pełni funkcję Beneficjenta. Projekt realizowany jest na terenie 14 nadleśnictw podległych RDLP w Toruniu, tj.: Brodnica, Bydgoszcz, Dąbrowa, Dobrzejewice, Gniewkowo, Jamy, Lutówko, Miradz, Osie, Skrwilno, Solec Kujawski, Toruń, Zamrzenica, Żołędowo. Lokalizacja poszczególnych nadleśnictw przedstawiona została na mapie nr 1.
Mapa nadleśnictw podległych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu
Celem głównym projektu, jest poprawa ochrony obszarów cennych przyrodniczo na terenie RDLP w Toruniu, przy jednoczesnym wzmocnieniu potencjału regionalnego i lokalnego wykorzystującego zasoby przyrodnicze. Realizacja tego celu nastąpi poprzez działania ochronno- pielęgnacyjne, których efektem będzie lepszy stan środowiskowy obszarów objętych formami ochrony przyrody, co bezpośrednio wpisuje się w cel szczegółowy działania 4.5, jak też zwiększenie dostępności oraz atrakcyjności obiektów edukacji ekologicznej. Przedstawione cele, są kompleksową próbą działań, które doprowadzą do likwidacji zauważalnych obecnie problemów środowiskowych poprzez realizację zidentyfikowanych celów szczegółowych.
Wykaz form ochrony przyrody, na terenie których prowadzone będą działania związane z projektem
NADLEŚNICTWO |
FORMA OCHRONY PRZYRODY |
|||
REZERWAT |
PARK KRAJOBRAZOWY |
INNE |
NATURA 2000 |
|
Brodnica |
Bachotek, Czarny Bryńsk, Bagno Mostki |
Brodnicki PK, Górznieńsko-Lidzbarski PK |
OChK Doliny Drwęcy |
Ostoja Brodnicka, Ostoja Lidzbarska |
Bydgoszcz |
Dziki Ostrów |
|
OChK Łąki Nadnoteckie, OChK Wydm Kotliny Toruńsko-Bydgoskiej |
|
Dąbrowa |
Grabowiec, Jezioro Fletnowskie, Ostnicowe parowy Gruczna |
|
|
|
Dobrzejewice |
Bór Wąkole im. prof. Klemensa Kępczyńskiego |
|
|
|
Gniewkowo |
Rejna, Uroczysko Koneck, Balczewo |
|
|
|
Jamy |
Dolina Osy |
|
OChK Doliny Osy i Gardęgi, OChK Obszar Strefy Krawędziowej Doliny Wisły |
Dolina Osy |
Lutówko |
Dęby Krajeńskie |
Krajeński PK |
|
Dolina Łobżonki |
Miradz |
Nadgoplański Park Tysiąclecia |
|
|
Jezioro Gopło |
Osie |
Jezioro Łyse, Miedzno, Brzęki im. Zygmunta Czubińskiego |
Wdecki PK |
Wschodni OchK |
Bory Tucholskie, Sandr Wdy |
Skrwilno |
Mszar Płociczno |
|
OChK Źródła Skrwy |
Mszar Płociczno |
Solec Kujawski |
|
|
|
|
Toruń |
OChK Wydm Kotliny Toruńsko-Bydgoskiej |
Chełmiński PK, Nadwiślański PK |
|
Torfowisko Linie, Zbocza Płutowskie, Dolina Dolnej Wisły, Solecka Dolina Wisły |
Zamrzenica |
|
|
|
Bory Tucholskie |
Żołędowo |
|
|
|
Dolina Noteci |
Zakres projektu:
1) Działania ochronne:
• działania pielęgnacyjno-ochronne siedlisk lub gatunków,
• renaturalizacja zasobów przyrodniczych,
• zwalczanie gatunków inwazyjnych.
2) Działania inwestycyjne:
• przebudowa dojazdu turystycznego – Nadleśnictwo Brodnica
• stworzenie zimowisk dla nietoperzy i nadzór specjalistyczny – Nadleśnictwo Solec Kujawski
• adaptacja i wyposażenie obiektów przyrodniczo-leśnych – Nadleśnictwo Bydgoszcz,
• zakup i montaż urządzeń do pomiaru poziomu wody - Nadleśnictwo Osie
• konserwacja urządzeń małej retencji – Nadleśnictwo Osie
• przebudowa kładki widokowej – Nadleśnictwo Zamrzenica
• rozbudowa infrastruktury turystycznej (sanitariaty) przy Rezerwacie Cisy Staropolskie - Nadleśnictwo Zamrzenica
3) Zakup doposażenia:
• doposażenie obiektów edukacyjnych – Nadleśnictwo Zamrzenica
4) Pozostałe działania związane z ochroną przyrody:
• inwentaryzacja przyrodnicza użytków ekologicznych – Nadleśnictwo Bydgoszcz
• utworzenie arboretum i mikro szkółki – Nadleśnictwo Bydgoszcz
• wykonanie folderów informacyjne dot. terenów leśnych-– Nadleśnictwo Bydgoszcz
• działania mające na celu ukierunkowanie ruchu turystycznego, Gniewkowo, Jamy, Żołędowo.
• wykonanie badań hydrologiczno-geologicznych i geodezyjnych, ekspertyzy- RDLP w Toruniu
• modernizacje stron internetowych – Nadleśnictwo Zamrzenica
5) Działania informacyjno-promocyjne – RDLP Toruń.
Wskaźniki realizacji celów projektu:
Wskaźniki produktu:
1. Powierzchnia siedlisk wspieranych w celu uzyskania lepszego statusu ochrony [ha] – 954,44
2. Liczba wspartych form ochrony przyrody [szt.] – 57
3. Długość utworzona szlaków turystycznych [km]- 6
4. Liczba ośrodków prowadzących działalność w zakresie edukacji ekologicznej objętych wsparciem[szt.] – 3
5. Powierzchnia wybudowanej/rozbudowanej/zmodernizowanej/doposażonej infrastruktury na cele działalności z zakresu edukacji ekologicznej [m2 ] -300,12
6. Długość ścieżek edukacyjnych – [km] – 22,20
7. Długość nowoutworzonych ścieżek edukacyjnych [km] – 2,80
8. Liczba sporządzonych inwentaryzacji przyrodniczych [szt.] – 1
Wskaźniki rezultatu:
1. Liczba osób korzystających z utworzonych /odnowionych szlaków przyrodniczych i ścieżek edukacyjnych [osoby] – 13 800
2. Liczba osób korzystających z wybudowanej/przebudowanej/doposażonej infrastruktury ośrodków prowadzących działalność z zakresu edukacji ekologicznej [osoby] – 3800
3. Powierzchnia terenów objętych inwentaryzacją przyrodniczą [ha] – 20
4. Powierzchnia obszarów, na których przywrócono lub zapewniono ochronę właściwego stanu ekosystemów [ha] – 331,47
Zagospodarowanie turystyczne terenu parkingu wraz z adaptacją istniejącego budynku na izbę ekspozycyjno-edukacyjną przy rezerwacie przyrody Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego w Wierzchlesie
Nadleśnictwo Zamrzenica informuje, że zakończyło realizacje projektu nr RPK.02.06.00-04-005/11 pod nazwą „Zagospodarowanie turystyczne terenu parkingu wraz z adaptacją istniejącego budynku na izbę ekspozycyjno-edukacyjną przy rezerwacie przyrody Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego w Wierzchlesie".
Projekt ten był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w Ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko- Pomorskiego na lata 2007-2013 oraz ze środków własnych.
Całkowita wartość inwestycji: 361 914,62 zł
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego: 203 434,30 zł
Wkład własny minimum 87 186,14 zł
Termin realizacji: maj 2010-kwiecień 2013
Asset Publisher
„Jezierzba" – wyjątkowy obszar w Borach Tucholskich
„Jezierzba" – wyjątkowy obszar w Borach Tucholskich
Utworzenie rezerwatu „Torfowisko Jezierzba”, położonego na terenie Nadleśnictwa Woziwoda, jest końcowym efektem kilkuletniej pracy naukowców oraz leśników, przede wszystkim współpracy nadleśnictwa z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu podczas realizacji projektu pn. „Ochrona cennych ekosystemów Borów Tucholskich”.
Obiekt powołano w grudniu minionego roku zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy. Obejmuje obszar 36,97 ha śródleśnych torfowisk, lasów bagiennych i śródleśnych łąk. Rezerwat chroni rzadkie gatunków roślin i cenne mokradła, którymi są torfowiska, stanowiące zaledwie 4 % powierzchni naszego kraju…
Wyjątkowe miejsce…
Kompleks torfowiskowy „Jezierzba” zachował się w bardzo dobrym stanie. Torfowisko otoczone jest rozległymi łąkami i zachwyca pięknym, nietypowym krajobrazem, przełamującym monotonię borów z dominującą sosną. Jednak szczególnie cenne są walory przyrodnicze tego miejsca, czyli bardzo dobrze zachowane torfowisko z dominacją mszaru kępowego torfowca magelańskiego (zespołu Andromedo-Sphagnetum magellanici), w którym można zaobserwować znaczny udział torfowica brodawkowatego (Sphagnum papillosum)- gatunku charakterystycznego dla torfowisk atlantyckich. Jest to z pewnością jedno z największych torfowisk w regionie Borów Tucholskich z dominacją tego rzadkiego gatunku torfowca. Ochroną objęto jednocześnie siedliska przyrodnicze Natura 2000 czyli: murawy bliźniczkowe, torfowiska wysokie oraz przejściowe, bory bagienne i wilgotne oraz lasy bagienne.
Uwagę specjalistów badających florę przykuł fakt występowania na torfowisku dużej różnorodności mszaków (w tym ponad 10 gatunków torfowców). Wśród chronionych przedstawicieli mchów należy wymienić m.in.: krzywoszczeć torfową (Campylopus pyriformis), płonnik cienki (Polytrichum strictum), próchniczek błotny (Aulacomnium palustre), drabik drzewkowaty (Climacium dendroides). Niezwykle interesująca jest różnorodność wątrobowców, w tym gatunków chronionych. Na ple obserwuje się nagromadzenie rzadkich i chronionych gatunków roślin naczyniowych np. modrzewnicy pospolitej (Andromeda polifolia), przygiełki białej (Rynchospora alba), bagnicy torfowej (Scheuchzeria palustris), bagna zwyczajnego (Ledum palustre), rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia), turzycy bagiennej (Carex limosa) oraz obecność bardzo rzadkiego, reliktowego gatunku- fiołka torfowego (Viola epipsila).
Jak wiemy ochrona torfowisk ma nie tylko znaczenie przyrodnicze, ale także klimatyczne. Magazynują bowiem duże ilości węgla, zapobiegając jego emisji do atmosfery oraz stanowią naturalny rezerwuar wody. Należy podkreślić konieczność czynnej ochrony tego typu ekosystemów. Ważne jest, aby zapobiegać osuszaniu obiektów i „magazyn węgla” utrzymać w stanie silnie uwilgotnionym. Bierna ochrona lub co gorsze jej brak może prowadzić do uwalniania się zgromadzonych w pokładach torfu zasobów do atmosfery.
Pod okiem naukowców
Można uznać, że początek działań zmierzających do ochrony torfowisk w środku Borów Tucholskich nastąpił z chwilą rozpoczęcia przez nadleśnictwa Woziwoda i Tuchola projektu. pn."Ochrona cennych ekosystemów Borów Tucholskich", realizowanego przez ostatnie trzy lata, dzięki otrzymaniu dotacji z funduszy zewnętrznych (głównie Europejskiego Obszaru Gospodarczego). Jednym z wielu zadań projektowych było wykonanie inwentaryzacji siedlisk podmokłych oraz oceny stanu ich zachowania. Działaniom towarzyszyły różne formy edukacji na temat ochrony mokradeł, począwszy od zajęć i warsztatów skierowanych do młodzieży szkolnej, poprzez konferencje naukowe do wydania publikacji pt. „Jak chronić torfowiska w lasach?”, stanowiącej cenne kompendium wiedzy i „dobrych praktyk” dla osób zainteresowanych omawianą problematyką. Powstanie rezerwatu „Torfowisko Jezierzba” jest więc końcowym wynikiem pracy naukowców oraz leśników, współpracy Nadleśnictwa Woziwoda, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Norwegian Institute for Nature Research. W latach 2022-2023 naukowcy wiele godzin spędzili na prowadzeniu badań naukowych torfowisk Borów Tucholskich.
Na czym polegały badania? Na podstawie pobieranych z osadów jeziornych i torfowych próbek przeanalizowano około 300 letnią historię rozwoju torfowiska Jezierzba, posługując się metodami paleoekologicznymi i dendrochronologią. W pokładach torfu bowiem, w warunkach beztlenowych, mogą zachować się przykład szczątki roślin i zwierząt, ziarna pyłu, pozostałości mikroorganizmów lub nasiona roślin, stanowiąc źródło cennej wiedzy. Z kolei metoda analizy dendrochronologicznej słojów rocznych drewna dostarcza informacji na temat zmian klimatycznych oraz ekologicznych, które miały miejsce w danym czasie, z uwzględnieniem ekstremalnych zdarzeń typu gradacje owadów i susze. Do analizy pobrano próby z najstarszych drzew pobliskich okazów sosny zwyczajnej. Dla zmapowania roślinności torfowiska oraz rozpoznania miąższości torfu wykorzystywano z kolei metody teledetekcyjne.
Integracja różnych metod badawczych zobrazowała historię torfowiska, dostarczyła wiele danych o zmianie klimatu, faunie i florze występującej na tym terenie w minionych stuleciach. Potwierdzono w ten sposób unikatową wartość przyrodniczą terenu utworzonego rezerwatu i zasadność objęcia ochroną.
Jeziorna, Jezierzba i jezierza…
Historia torfowiska sięga XIX wieku, kiedy było częścią większego kompleksu jeziorno-torfowiskowego. Intensywna melioracja prowadzona w przeszłości dla pozyskania gruntów rolnych doprowadziła do zaniku jeziora Kloce. Same torfowiska jednak przetrwały i nadal pełnią kluczową rolę w ekosystemie. Uległy jednak zmianie wskutek zmian klimatu, składu gatunkowego lasów i działalności człowieka. W ciągu ostatnich trzystu lat zmieniło się otoczenie torfowiska. Obecnie przyległy las tworzą monokultury sosnowe, wcześniej rosły w tym miejscu lasy mieszane.
Skąd się wzięło określenie Jezierzba ? Przesłanki do wyboru takiej nazwy mają podłoże historyczne i naukowe. Teren rezerwatu umiejscowiony jest w obniżeniu, które obejmowało dawne jezioro Kloce i ciągnęło się w kierunku Jeziora Okonińskiego. Z map tworzonych w latach 30 XIX wynika, że były w tym miejscu jeziora Kloce i Kały, celowo odwadniane. Jezioro Kloce znajduje się jeszcze na mapach topograficznych z lat 60 XX w – obecnie całkowicie zanikło. Do jezior przylegało rozległe torfowisko oraz łąki przy miejscowości Jeziorna, nazywaną przez miejscową społeczność „Jezierzbą”. Co ciekawe podczas badań naukowych w pokładach torfowiska zostały znalezione nasiona rośliny wodnej o nazwie „jezierza” (łac. Najas). Jest to dowód nie tylko na jeziorne pochodzenie obiektu, ale z pewnością „znalezisko” przyczyniło się do powstania lokalnej nazwy rezerwatu.
Utworzenie rezerwatu to ważny krok w kierunku zachowania unikatowych ekosystemów Borów Tucholskich. Dzięki zaangażowaniu naukowców i leśników udało się stworzyć wyjątkowy obszar chroniony. Teren ten otoczony jest 67 hektarową otuliną. W przyszłości planuje się powiększenie rezerwatu. Jednak aby to mogło nastąpić konieczne jest pozyskanie gruntów stanowiących własność prywatną położoną w południowo-wschodniej części torfowiska. Obszar nie jest obecnie intensywnie użytkowany przez ludzi, co sprzyja ochronie tego unikatowego ekosystemu. W przyszłości możliwe jest jednak wyznaczenie szlaków turystycznych oraz kontrolowane udostępnienie rezerwatu dla odwiedzających.