Asset Publisher
Granice, podział na ekosystemy
Wyjątkowość stanowiska cisów w Wierzchlesie przyczyniła się do tego, że pierwsza wzmianka o jego ochronie pochodzi już z 1827 r Duże zasługi w dalszej ochronie miał miejscowy nadleśniczy - H. Bock, którego mogiła znajduje się na terenie rezerwatu.
Z prawnego punktu widzenia, rezerwat przyrody utworzony został dopiero w 1900 r. przez władze pruskie (jako rezerwat częściowy) i miał początkowo powierzchnię 18,48 ha. W 1920 r władze polskie objęły ten obiekt ścisłą ochroną. W 1956 r. ustalono nowe granice rezerwatu, w ramach którego podlegał obszar leśno- ląkowy, o powierzchni 36,7 ha oraz wraz z roślinnością szuwarową, o powierzchni 44,2 ha (łącznie -80,9 ha). W 1978 r. rezerwat ponownie powiększono - 89,6 ha (taką powierzchnię wykazały pomiary geodezyjne z 1996r.; fot.2) W związku ze zrealizowanymi pracami w ramach projektu „Ochrona puli genowej naturalnej populacji cia na terenie Nadleśnictwa Zamrzenica w Borach Tucholskich”, doszło w 2007 r. do kolejnego powiększenia do 116,9 ha. Mimo iż jest to rezerwat leśny, ponad 70% jego powierzchni stanowią tereny wodno-błotne (jezioro Mukrz i torfowiska).
Tekst: Jarosław Pająkowski
Projekt: Ochrona przyrody oraz ukierunkowanie ruchu turystycznego na obszarach cennych przyrodniczo
na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu
Asset Publisher
Społeczne sadzenie lasu w Leśnictwie Sarnówek
Społeczne sadzenie lasu w Leśnictwie Sarnówek
Ponad 80 osób wzięło udział w kwietniowym, społecznym sadzeniu lasu.
Nie zważając na zmienną aurę, okoliczni mieszkańcy licznie przybyli posadzić wspólnie nowe dęby na terenie Leśnictwa Sarnówek.
Nadleśniczy Adam Wenda, przywitał przybyłych, podkreślając znaczenie lokalnych społeczności w kształtowaniu i ochronie zasobów przyrodniczych i środowiska.
Nie bez powodu powierzchnię wspólnego sadzenia wybraliśmy w sąsiedztwie projektowanego nowego rezerwatu przyrody. Chcieliśmy w ten sposób zaznaczyć jeden z ważnych kierunków naszego działania, działania Lasów Państwowych na rzecz ochrony przyrody.
Kapryśna pogoda nie robiła na nikim wrażenia, chociaż momentami, padający przelotny śnieg mógł skłaniać do zastanowienia, czy aby nie czas ruszyć na poszukiwanie świątecznej choinki.
W zacnym towarzystwie (od 5 do 65 lat!), nawet ciężka praca pozwoliła „naładować baterie” na kolejne dni.
Na zakończenie, Panie z Koła Gospodyń Wiejskich w Wysokiej zadbały o to aby nikt nie wracał do domu z pustym żołądkiem.
Dziękujemy współorganizatorom akcji – sołtysowi Sołectwa Wysoka, KGW w Wysokiej oraz wszystkim uczestnikom społecznego sadzenia lasu, za tak liczne przybycie i aktywny udział.
