Asset Publisher
Fauna rezerwatu
W przeciwieństwie do badań szaty roślinnej rezerwatu prowadzonych przez botaników na przełomie dziesięcioleci, badania faunistyczne obejmowały z reguły część leśną ( z wyłączeniem wodno-blotnej) i dotyczyły tylko wybranych grup zwierząt.
W latach 50. i 60. XX w. obserwacje nad chrząszczami prowadził prof. F. Blażejewski. Zostały one uzupełnione materiałami pozyskanymi w latach 1982-1996 przez M. Stachowiaka i M. Wilcza. Na terenie rezerwatu ścisłego iw strefie otulinowej oznaczono łącznie 138 gatunków biegaczowatych, z czego 14 należy do rzadszych lub po raz pierwszy stwierdzonych na Pomorzu. Są to między innymi: biegacz torfowy (Carabus Limnocarabus clatratus), biegacz zielony (Carabus Hemicarabus nitens), Blethisa multipunctata, Diachromus Acupalpus (Acupalpus) exiguus. Największa liczba gatunków związana jest z pobrzeżami wód i formacjami tworzącymi drzewostan rezerwatu. Odzwierciedla ona duże zróżnicowanie środowiska przyrodniczego. W latach 90. XX w. badania fauny ważek wykazały obecność ponad 40 gatunków.
Niezbyt duże i płytkie jezioro Mukrz jest zbiornikiem typu stawowego. Jednakże znaczne zróżnicowanie siedliskowe, z dobrze rozwiniętym litoralem, zatokami i wyspa, stwarzają odpowiednie warunki dla występowania wielu gatunków ryb. W 2011 roku w jeziorze stwierdzono występowanie 16 gatunków ryb, należących do czterech rodzin. Jedynym gatunkiem ryb prawnie chronionym jest różanka (Rhodeus sericeus,), znajduje się ona również w II załączniku Dyrektywy Siedliskowej. Z płazów najliczniej występuje żaba moczarowa (Rana arvalis,), godująca w kwietniu w licznych podtopieniach na torfowisku wewnątrz rezerwatu. Najlepiej poznana grupa kręgowców są ptaki, chociaż ich obserwacje prowadzone były nieregularnie: S. Strawińskiego (1956 r.) oraz R. Kucharskiego w latach 1993-97 i tylko w części rezerwatu objętej ochroną ścisłą. Nie wiadomo, czy dla 43 gatunków podanych jako gniazdujące, oznaczono dokładnie miejsca gniazdowania i liczebność. Jest to bowiem możliwe przy systematycznym prowadzeniu badań. Trzy kolejne stwierdzone gatunki (razem 46), pozwalają zaliczyć ten obszar do przeciętnych pod względem różnorodności gatunkowej. Z ptaków zaklasyfikowanych do pięciu rzędów (gołębiowe, kukułkowe, sowy, dzięciołowe, wróblowe), najbardziej interesującymi są: gołąb siniak (Columba oenas) oraz dzięcioł zielony (Picus viridis). Gniazdujące gatunki wodno-blotne zaobserwo- wane w latach 2004 i 2005 gallinago), kropiatka (Porzana porzana), wodnik (Rallus aquaticus), bak (Botaurus stellaris), trzciniak (Acracephalus arundinaceus). Z ssaków często spotykane są: borsuki (Meles meles,), dziki (Sus scrofa), wydry (Lutra lutra) oraz sarny (Capreolus capreolus) i sporadycznie jelenie (Cervus elaphus). Duże ssaki wchodzą do rezerwatu przez dziury w ogrodzeniu i w znaczący sposób niszczą podrost cisów, który dla tych zwierząt nie ma właściwości trujących. Od kilku lat obserwowane są również bobry (Casto fiber) mające żeremię na brzegu jeziora (na styku z olsem).
Tekst: Renata Sobieralska, Jarosław Pająkowski
Zdjęcia: Karol, Malina, Robert Piosik, Przemysław Tokarski
Projekt: Ochrona przyrody oraz ukierunkowanie ruchu turystycznego na obszarach cennych przyrodniczo
na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu
Asset Publisher
OŚRODEK REHABILITACJI ZWIERZĄT - OTWARCIE
OŚRODEK REHABILITACJI ZWIERZĄT - OTWARCIE
Pierwszy ośrodek rehabilitacji dzikich zwierząt w naszym województwie, prowadzony w całości przez Lasy Państwowe, oficjalnie otwarty!!!
„Dzień dobry, znalazłem małą sarenkę, która leży w trawie i nigdzie nie widać jej mamy. Co mam zrobić?”
„Małe pisklaki wypadły z gniazda i nie wiem jak im pomóc”
Telefony o podobnej treści leśnicy odbierają bardzo często. To właśnie do leśników zwykle zwracają się osoby, które były świadkami jakiegoś zdarzenia z udziałem zwierząt lub napotkały na swojej drodze zwierzę, któremu chciałyby pomóc.
W większości przypadków wystarczy wytłumaczyć zatroskanemu rozmówcy, że nie dzieje się nic złego, że to zupełnie normalna sytuacja w przyrodzie i nie ma konieczności interweniowania.
Czasami jednak okazuje się, że sytuacja jest poważna i nasza ingerencja jest niezbędna aby zwierzę przeżyło.
Ośrodek Rehabilitacji Dzikich Zwierząt Jeleniagóra powstał właśnie w tym celu, aby nieść pomoc potrzebującym zwierzętom.
To pierwsza taka niekomercyjna placówka prowadzona przez leśników w naszym regionie. O potrzebie otwarcia ośrodka przekonaliśmy się już kilka dni po rozpoczęciu jego funkcjonowania gdy zaczęły się zgłaszać do nas osoby z pierwszymi pacjentami.
Uroczyste otwarcie ośrodka było dla nas wyjątkowym wydarzeniem. Do Jeleniejgóry przybili między innymi Pan Jarosław Molendowski Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu i Pan Sebastian Nowak Nadleśniczy Nadleśnictwa Zamrzenica, Pan Szymon Kosmalski Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Bydgoszczy, Pan Łukasz Kowal Przewodniczący Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w Bydgoszczy, Pan Daniel Siewert Dyrektor Wdeckiego Parku Krajobrazowego, Pani Barbara Studzińska Starosta Świecki, młodzież z Koła Sokolników Technikum Leśnego im. Adama Loreta w Tucholi, leśnicy z sąsiednich nadleśnictw, a także przedstawiciele lokalnych samorządów.
