Asset Publisher Asset Publisher

Abiotyczne środowisko rezerwatu

Zarówno na obszarze rezerwatu, jak i w jego otoczeniu, występują osady wieku czwarto- rzędowego, plejstoceńskie i holoceńskie. Mają one grubość około 35 m i leżą na znacznie starszych mioceńskich piaskach i mułkach z przewarstwieniami węgla brunatnego.

Osady plejstoceńskie to gliny lodowcowe oraz piaski i mułki, które pozostawiły wody pochodzące topniejącego lądolodu. Te z nich, które występują powierzchni terenu, są związane z pobytem ostatniego lądolodu Wisły (północnopolskiego) w jego fazie poznańskiej, około 18 tys. lat temu. Lądolód ten pokrył cały teren nierówną warstwą osadów, gdzie lód wypełniał najgłębsze obniżenia, powstały później jeziora (wytopiskowe), a wśród nich jezioro Mukrz. Wypełnienie lodem chroniło przed zasypaniem obniżeń piaskami wodnolodowcowymi sandrowymi, dlatego niecka współczesnego jeziora Mukrz oraz kilku kopalnych jezior wokół Wierzchlasu wyścielone są glinami, przykrytymi zazwyczaj kilkumetrową warstwą piasków różnoziarnistych. W lodzie wypełniającym obniżenie występowały szczeliny i zagłebienia, które po zalaniu wodą stawały się jeziorami lodowymi. Osady tych jezior (piaski i mułki) tworzą obecnie wydłużone i nieregularne pagórki tzw. kemy. Na jednym z nich, położonym w rezerwacie, rosną cisy.

Jeszcze pod koniec plejstocenu, klimatu zimnego, na obszarach piaszczystych miały miejsce procesy eoliczne. Silne, zachodnie i północno-zachodnie wiatry porywały drobny piasek, który następnie osadzały w wydmach i pokrywach. Wydmy i pokrywy eoliczne występują pospolicie na terenach leśnych wokół Wierzchlasu. Procesy eoliczne zamarły wraz z zarośnięciem powierzchni terenu, prawdopodobnie prawdopodobnie jeszcze w plejstocenie. W jeziorach osadzały się: kreda jeziorna oraz gytie wapienne organiczne. Procesy te trwały do holocenu, który rozpoczął się około 10 tys. lat temu. W holocenie na skutek naturalnego obniżenia się poziomu wód gruntowych oraz wypełnienia osadami nastąpił zanik szeregu jezior i powstanie torfowisk.

Procesy geologiczne oraz zmiany rzeźby terenu w rejonie rezerwatu trwają nadal. Są nimi: dalsza akumulacja osadów w jeziorze Mukrz prawdopodobnie bardziej intensywna niż niegdyś oraz wietrzenie torfu. Zachodzi ono szczególnie torfowisku leśnym wewnątrz rezerwatu, porośniętym drzewostanem olchowym dawnych użytków zielonych, obecnie odłogowanych, bądź też zamienianych na pola uprawne. Przyczynami tych procesów jest gospodarka człowieka, a szczególnie odwodnienie poprzez meliorację. Na terenie dzisiejszej otuliny oraz na torfowisku nieleśnym wewnątrz rezerwatu, można zaobserwować spontaniczną regenerację torfowisk.


Tekst: Jarosław Pająkowski, Leszek Jurys

 

Projekt: Ochrona przyrody oraz ukierunkowanie ruchu turystycznego na obszarach cennych przyrodniczo
na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu

 


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

OŚRODEK REHABILITACJI ZWIERZĄT - OTWARCIE

OŚRODEK REHABILITACJI ZWIERZĄT - OTWARCIE

     Pierwszy ośrodek rehabilitacji dzikich zwierząt w naszym województwie, prowadzony w całości przez Lasy Państwowe, oficjalnie otwarty!!!

„Dzień dobry, znalazłem małą sarenkę, która leży w trawie i nigdzie nie widać jej mamy. Co mam zrobić?”
„Małe pisklaki wypadły z gniazda i nie wiem jak im pomóc”
Telefony o podobnej treści leśnicy odbierają bardzo często. To właśnie do leśników zwykle zwracają się osoby, które były świadkami jakiegoś zdarzenia z udziałem zwierząt lub napotkały na swojej drodze zwierzę, któremu chciałyby pomóc. 
W większości przypadków wystarczy wytłumaczyć zatroskanemu rozmówcy, że nie dzieje się nic złego, że to zupełnie normalna sytuacja w przyrodzie i nie ma konieczności interweniowania.
Czasami jednak okazuje się, że sytuacja jest poważna i nasza ingerencja jest niezbędna aby zwierzę przeżyło. 


Ośrodek Rehabilitacji Dzikich Zwierząt Jeleniagóra powstał właśnie w tym celu, aby nieść pomoc potrzebującym zwierzętom. 


     To pierwsza taka niekomercyjna placówka prowadzona przez leśników w naszym regionie. O potrzebie otwarcia ośrodka przekonaliśmy się już kilka dni po rozpoczęciu jego funkcjonowania gdy zaczęły się zgłaszać do nas osoby z pierwszymi pacjentami. 
Uroczyste otwarcie ośrodka było dla nas wyjątkowym wydarzeniem. Do Jeleniejgóry przybili między innymi Pan Jarosław Molendowski Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu i Pan Sebastian Nowak Nadleśniczy Nadleśnictwa Zamrzenica, Pan Szymon Kosmalski Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Bydgoszczy, Pan Łukasz Kowal Przewodniczący Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w Bydgoszczy, Pan Daniel Siewert Dyrektor Wdeckiego Parku Krajobrazowego, Pani Barbara Studzińska Starosta Świecki, młodzież z Koła Sokolników Technikum Leśnego im. Adama Loreta w Tucholi, leśnicy z sąsiednich nadleśnictw, a także przedstawiciele lokalnych samorządów.